Kształcił się pod kierunkiem J. Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych oraz u A.Wagnera i O.Seitza w Akademii monachijskiej, a następnie także w Wiedniu i w Paryżu. Podróżował do Włoch, Grecji, Egiptu i Turcji. Od 1893 stale mieszkał w Wiedniu, gdzie w latach 1894 - 1918 był profesorem Akademii Sztuk Pięknych. Malował sceny rodzajowe, ale przede wszystkim zasłynął jako portrecista, wysoko ceniony za mistrzostwo techniczne i umiejętność trafnej charakterystyki modela. Portretował, m.in., cesarza Franciszka Józefa, Henryka Sienkiewicza, z którym był zaprzyjaźniony, Włodzimierza Dzieduszyckiego i szereg postaci z kręgów dworu i arystokracji. Po 1918 r. mimo nieustającej popularności i powodzenia na stałe powrócił do rodzinnego Krakowa.
Gwasz, tektura; 15 x 12,5 cm
Sygnowany p.d.: Kaz. Pochwalski | 1926
Kształcił się pod kierunkiem J. Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych oraz u A.Wagnera i O.Seitza w Akademii monachijskiej, a następnie także w Wiedniu i w Paryżu. Podróżował do Włoch, Grecji, Egiptu i Turcji. Od 1893 stale mieszkał w Wiedniu, gdzie w latach 1894 - 1918 był profesorem Akademii Sztuk Pięknych. Malował sceny rodzajowe, ale przede wszystkim zasłynął jako portrecista, wysoko ceniony za mistrzostwo techniczne i umiejętność trafnej charakterystyki modela. Portretował, m.in., cesarza Franciszka Józefa, Henryka Sienkiewicza, z którym był zaprzyjaźniony, Włodzimierza Dzieduszyckiego i szereg postaci z kręgów dworu i arystokracji. Po 1918 r. mimo nieustającej popularności i powodzenia na stałe powrócił do rodzinnego Krakowa.