Proweniencja:
Obraz ze zbiorów rodziny artysty. W czasie wystawy latem 1939 wystawiony w warszawskiej Zachęcie stanowił własność jego córki – Wandy z Siemiradzkich Przyjemskiej (1878-1962).
Po zajęciu Warszawy przez wojska niemieckie, prezentowany obraz nie został przekazany do Muzeum Narodowego w Warszawie wraz z innymi obrazami z jej zbiorów, lecz musiał pozostać w jej rękach. Zapewne w czasie wojny obraz trafił do warszawskiego salonu sztuki Stanisława Kulikowskiego.
Obraz wzmiankowany i reprodukowany w:
– Katalog wystawy obrazów Henryka Siemiradzkiego w Gmachu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Królestwie Polskiem, Królewska No 17, (str. tyt. i tekst także w jęz. rosyjskim), Warszawa 1903, s. 27 nr 186, lub s. 33 nr 252 [Dwie głowy];
– Henryk Siemiradzki 1843-1902 (wstęp J. Puciata-Pawłowska), Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, lato 1939 r. (Warszawa 1939), s. 21 nr 64 [Studia głów];
– Korpus Dzieł Malarskich Henryka Siemiradzkiego, pod red. J. Malinowskiego, Warszawa-Toruń 2020, t. II, s. 517, poz. 20G/1-1 [Dwie głowy].
olej, płótno naklejone na tekturę
30,5 x 52,5 cm
sygn. dwukrotnie l.d. i p.d.: H. Siemiradzki
na odwrocie
– l.g. nalepka Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (pieczęć, druk, tusz, maszynopis): 48439 Autor Siemiradzki Henryk | Tytuł Dwie głowy wykonanie | Cena Wł. W. Przyjemska Data 25 MAJ 1939;
– poniżej nalepka (druk, tusz): SALON SZTUKI ST. KULIKOWSKIEGO | Warszawa, Krak.-Przedmieście 7. | Autor: H. Siemiradzki | Tytuł: Dwie głowy;
– obok nalepka Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Królestwie Polskiem (druk, tusz): No 3965 (269) | Nazwisko autora Henryk | Siemiradzki | Rodzaj dzieła | Tytuł Dwie głowy | Wymiary | Cena lub jego wartość | Własność prywatna | Adres | Warszawa d. 1/14 X. 903 r.;
– powyżej owalna pieczęć: TOWARZYSTWO ZACHĘTY SZTUK PIĘKNYCH | WYSTAWA POŚMIERTNA | DZIEŁ | HENRYKA SIEMIRADZKIEGO | W WARSZAWIE | 1903. | w KRÓLESTWIE POLSKIEM;
– obok (ołówkiem): 3) 2 głowy | 4 T zł;
– powyżej (niebieską kredką): A;
– l.d. numer (ołówkiem): 826
Proweniencja:
Obraz ze zbiorów rodziny artysty. W czasie wystawy latem 1939 wystawiony w warszawskiej Zachęcie stanowił własność jego córki – Wandy z Siemiradzkich Przyjemskiej (1878-1962).
Po zajęciu Warszawy przez wojska niemieckie, prezentowany obraz nie został przekazany do Muzeum Narodowego w Warszawie wraz z innymi obrazami z jej zbiorów, lecz musiał pozostać w jej rękach. Zapewne w czasie wojny obraz trafił do warszawskiego salonu sztuki Stanisława Kulikowskiego.
Obraz wzmiankowany i reprodukowany w:
– Katalog wystawy obrazów Henryka Siemiradzkiego w Gmachu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Królestwie Polskiem, Królewska No 17, (str. tyt. i tekst także w jęz. rosyjskim), Warszawa 1903, s. 27 nr 186, lub s. 33 nr 252 [Dwie głowy];
– Henryk Siemiradzki 1843-1902 (wstęp J. Puciata-Pawłowska), Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, lato 1939 r. (Warszawa 1939), s. 21 nr 64 [Studia głów];
– Korpus Dzieł Malarskich Henryka Siemiradzkiego, pod red. J. Malinowskiego, Warszawa-Toruń 2020, t. II, s. 517, poz. 20G/1-1 [Dwie głowy].