Strzelba, biorąc pod uwagę jej niewielkie wymiary i wagę, została zapewne wykonana na zamówienie dla młodego chłopca. Lufa stalowa, okrągła, dziwerowana tzw. drutówka, dług. 582 mm, z warkoczem 672 mm, kal. 15 mm, nie gwintowana. Warkocz i komora nabojowa zdobione na wierzchu skromnym ornamentem linearnym. Nad wylotem muszka z okrągłego pręcika. Brak szczerbinki. Zamek kapiszonowy. Blacha zamkowa stalowa, dekorowana ornamentem wiciowo-roślinnym. Sprężyna główna zamka umieszczona jest za kurkiem, co umożliwiło zmniejszenie zamka. Rozwiązanie takie stosowane niekiedy w pistoletach, na ogół rzadko spotyka się przy broni długiej, gdyż osłabia to kolbę w jej najdelikatniejszym miejscu, niekiedy przy krótkich sztucerach. Kurek esowaty, płaski, zdobiony podobnie jak blacha zamkowa. Kontrblacha mosiężna, ozdobnie wycinana, uszkodzona z przodu. Osada z drewna orzechowego. Łoże z wydrążonym od połowy kanałem, zakończone mosiężnym, płaskim okuciem z tuleją do wsunięcia pobojczyka. Kolba z przykładem policzkowym tzw. poduszką, z szyjką moletowaną w drobną kratkę, zakończona mosiężnym okuciem. Na okuciu kolby wybity numer 5534. Osłona spustu mosiężna, z przedłużonym kabłąkiem dla wsparcia dłoni i dwoma długimi, ozdobnie wycinanymi w kwiatony wąsami. Brak pobojczyka.