Malarka, architekt wnętrz, projektant. W 1955 uzyskała dyplom w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od 1958 roku wykładowca na rodzimej uczelni. Od 1973 roku adiunkt w pracowni Kompozycji Brył i Płaszczyzn profesora R. Owidzkiego na Wydziale Malarstwa.
Projektowała tkaniny i wnętrza. Funkcjonowała w środowisku intelektualnym czołowych polskich twórców, pozostawała w przyjaźni z Henrykiem Stażewskim.
Apogeum twórczości przypada na lata 1974 - 1977. Z tego okresu pochodzi kilkadziesiąt kompozycji, w których przed powierzchnią obrazu, artystka umieszcza kolejną płaszczyznę z naciągniętych i pomalowanych nylonowych i metalowych strun. Jej twórczość charakteryzuje się odkrywczym podejściem do zagadnień przestrzeni i ruchu w obrazie.
(źródło: artinfo.pl)
technika własna, olej, płótno; 104 x 77,5 x 6 cm (wymiar całości
kompozycji w autorskiej oprawie);
opisana na odwrocie: zacz. 1974 oraz 15 / 1975.
Malarka, architekt wnętrz, projektant. W 1955 uzyskała dyplom w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od 1958 roku wykładowca na rodzimej uczelni. Od 1973 roku adiunkt w pracowni Kompozycji Brył i Płaszczyzn profesora R. Owidzkiego na Wydziale Malarstwa.
Projektowała tkaniny i wnętrza. Funkcjonowała w środowisku intelektualnym czołowych polskich twórców, pozostawała w przyjaźni z Henrykiem Stażewskim.
Apogeum twórczości przypada na lata 1974 - 1977. Z tego okresu pochodzi kilkadziesiąt kompozycji, w których przed powierzchnią obrazu, artystka umieszcza kolejną płaszczyznę z naciągniętych i pomalowanych nylonowych i metalowych strun. Jej twórczość charakteryzuje się odkrywczym podejściem do zagadnień przestrzeni i ruchu w obrazie.
(źródło: artinfo.pl)