1971
odbitka żelatynowo-srebrowa, papier, 29 x 29,5 cm,
sygn., dat. i tytuł na odwrocie,
vintage print

Od początku lat 70. artysta zajmuje się analizą fotograficznego medium. W jego pracach widoczne jest badanie wizualnego języka fotografii. Prezentowana praca to znakomity przykład twórczych poszukiwań Lachowicza, dla którego w fotografii ważny jest moment "niekończenia się". Marek Grygiel, w tekście towarzyszącym wystawie Andrzej Lachowicz. Obserwacje i notacje, (CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa 2008), pisał: "Chodzi mu raczej o ukazanie pewnego nieuchwytnego, złożonego, w ciągłym ruchu stanu. Ta permanentność trwania wywodzi się z dążenia do przedstawienia złożonego obrazu rzeczywistości, stąd pozorna powtarzalność gestów, zachowań i wybranych motywów".