W realistycznym, ale i bardzo osobistym ujęciu twarzy przyjaciela, artysta sięga do graficznej spuścizny dawnych mistrzów (Rembrandta i Norblina) oraz- znacznie mu bliższej czasowo twórczości Stanisława Wyspiańskiego. I. Kossowska w "Narodzinach polskiej grafiki artystycznej" zauważa: "W 1909 r. artysta wydał w Krakowie tekę, zawierającą akwaforty i litografie reprezentujące zróżnicowaną, niemniej zawsze wywodzącą się ze sztuki Wyspiańskiego stylistykę. (...) Znacznie bardziej ekspresyjne są modelowane nerwową, urywaną, zagęszczającą się kreską portrety starca i »starego znajomego« wydobyte ostrym światłem z ciemnego, abstrakcyjnego tła".
Lit.: I. Kossowaska, "Narodziny polskiej grafiki artystycznej 1897-1917", Kraków 2000, s.188 (il.); M. Grońska. Grafika w książce ..., Wrocław 1994, s. 246, nr 318.
Akwaforta; wym.: 200 x 165 mm; sygn. oł. p.d.: ZK, pł. l.d. stylizowany, trudno czytelny tytuł; praca z teki "Teka graficzna 1", Kraków 1909, odbitej w nakładzie 100 egz.
Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacjiW realistycznym, ale i bardzo osobistym ujęciu twarzy przyjaciela, artysta sięga do graficznej spuścizny dawnych mistrzów (Rembrandta i Norblina) oraz- znacznie mu bliższej czasowo twórczości Stanisława Wyspiańskiego. I. Kossowska w "Narodzinach polskiej grafiki artystycznej" zauważa: "W 1909 r. artysta wydał w Krakowie tekę, zawierającą akwaforty i litografie reprezentujące zróżnicowaną, niemniej zawsze wywodzącą się ze sztuki Wyspiańskiego stylistykę. (...) Znacznie bardziej ekspresyjne są modelowane nerwową, urywaną, zagęszczającą się kreską portrety starca i »starego znajomego« wydobyte ostrym światłem z ciemnego, abstrakcyjnego tła".
Lit.: I. Kossowaska, "Narodziny polskiej grafiki artystycznej 1897-1917", Kraków 2000, s.188 (il.); M. Grońska. Grafika w książce ..., Wrocław 1994, s. 246, nr 318.