Wystawiany: 1) Konfrontacje 63, Warszawa, Galeria Sztuki Nowoczesnej, 6 VII-31 VIII 1963 [prawdopodobnie, bo katalog wyst. nie posiada spisu prac]; 2) Argumenty 63, Warszawa, Galeria Krzywe Koło,
IX-X 1963; 3) Tadeusz Brzozowski - Obrazy i rysunki, Muzeum Narodowe w Poznaniu, 2 XII 1974-II 1975
Wymieniony także w katalogu prac artysty zamieszczonym w: Tadeusz Brzozowski 1918-1987, katalog wystawy, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1997 (nr kat. 134; jako podłoże mylnie podane płótno).
Jeden z największych współczesnych malarzy polskich, od 1954 r. zamieszkały w Zakopanem. "Był malarzem - jednym z niewielu, może nawet jedynym w sztuce współczesnej malarzem, który do perfekcji opanował technologię tworzywa, który posługiwał się nim z biegłością porównywalną z umiejętnościami najwybitniejszych mistrzów. Wiedzę tę i sprawność osiągnął podczas studiów akademickich, przede wszystkim w pracowni technologicznej Jana Hoplińskiego, pogłębił badaniami własnymi, które prowadził nad obrazami z różnych okresów historycznych, ugruntował wieloletnią praktyką konserwatorską" (M. Hermansdorfer, "Czytać obraz jak książkę" [w:] Tadeusz Brzozowski 1918-1987, jw., s. 31).
olej na sklejce,
49 x 35 cm,
na ramie z boku naklejona kartka z tekstem maszynowym: "tadeusz brzozowski - zakopane / "starościc"; na odwrocie napisy czerwoną farbą: "T. BRZOZOWSKI. 1962.", "STAROŚCIC" 49x35", "KOCHANEJ / M.R. od t. B."
Wystawiany: 1) Konfrontacje 63, Warszawa, Galeria Sztuki Nowoczesnej, 6 VII-31 VIII 1963 [prawdopodobnie, bo katalog wyst. nie posiada spisu prac]; 2) Argumenty 63, Warszawa, Galeria Krzywe Koło,
IX-X 1963; 3) Tadeusz Brzozowski - Obrazy i rysunki, Muzeum Narodowe w Poznaniu, 2 XII 1974-II 1975
Wymieniony także w katalogu prac artysty zamieszczonym w: Tadeusz Brzozowski 1918-1987, katalog wystawy, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1997 (nr kat. 134; jako podłoże mylnie podane płótno).
Jeden z największych współczesnych malarzy polskich, od 1954 r. zamieszkały w Zakopanem. "Był malarzem - jednym z niewielu, może nawet jedynym w sztuce współczesnej malarzem, który do perfekcji opanował technologię tworzywa, który posługiwał się nim z biegłością porównywalną z umiejętnościami najwybitniejszych mistrzów. Wiedzę tę i sprawność osiągnął podczas studiów akademickich, przede wszystkim w pracowni technologicznej Jana Hoplińskiego, pogłębił badaniami własnymi, które prowadził nad obrazami z różnych okresów historycznych, ugruntował wieloletnią praktyką konserwatorską" (M. Hermansdorfer, "Czytać obraz jak książkę" [w:] Tadeusz Brzozowski 1918-1987, jw., s. 31).