Juliusz Kossak był ojcem W. Kossaka. W latach 1852-1855 przebywał w Warszawie, a od 1855r. do 1869 r. w Paryżu, gdzie kształcił się u H. Verneta. W 1868 r. wyjechał do Monachium i uczęszczał do atelier F. Adama. W 1970 r. powrócił do kraju i osiadł w Krakowie, gdzie zaprzyjaźnił się z W. Gersonem, F. Kostrzewskim, M. Olszewskim i H. Pillatim. Był znakomitym akwarelistą. Malował sceny batalistyczne, historyczno-rodzajowe i rodzajowe. Głównym tematem jego prac był koń. Był założycielem najsłynniejszej dynastii polskich malarzy. Oprócz malarstwa wykonywał też wiele rysunków i ilustracji do książek, czasopism i kalendarzy.
Akwarela, papier; 20 x 25 cm (w świetle p-p)
Sygnowany p.d.: JKossak
Na odwrocie potwierdzenie autentyczności wystawione przez Leszka Ludwikowskiego 11.X 1973
Obraz posiada ekspertyzę Pani Ireny Bal, biegłej sądowej, historyczki sztuki
Juliusz Kossak był ojcem W. Kossaka. W latach 1852-1855 przebywał w Warszawie, a od 1855r. do 1869 r. w Paryżu, gdzie kształcił się u H. Verneta. W 1868 r. wyjechał do Monachium i uczęszczał do atelier F. Adama. W 1970 r. powrócił do kraju i osiadł w Krakowie, gdzie zaprzyjaźnił się z W. Gersonem, F. Kostrzewskim, M. Olszewskim i H. Pillatim. Był znakomitym akwarelistą. Malował sceny batalistyczne, historyczno-rodzajowe i rodzajowe. Głównym tematem jego prac był koń. Był założycielem najsłynniejszej dynastii polskich malarzy. Oprócz malarstwa wykonywał też wiele rysunków i ilustracji do książek, czasopism i kalendarzy.