Grafik polski pochodzenia żydowskiego. Uczył się w warszawskim zakładzie Maksymiliana Fajansa. W latach 1857-63 studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie w roku 1862 otrzymał stypendium - wyjechał do Drezdna, a następnie Monachium, gdzie udzielał lekcji rysunku m.in. Janowi Rosenowi. Był członkiem monachijskiego Kunstvereinu. Miał w Monachium własne atelier. Mieszkał w Wiedniu (1866-73) po czym powrócił do Warszawy. Za miedzioryt reprodukujący Kazanie Skargi otrzymał nagrodę petersburskiej akademii i otrzymał tytuł akademika (1876). W roku 1878 za kolejny miedzioryt według Jana Matejki - Unię lubelską - otrzymał złoty medal na Wystawie Światowej w Paryżu i order Legii Honorowej. W latach 1880-83 mieszkał w Paryżu i przeniósł się przed śmiercią do Berlina. Poza mistrzowskim odtwarzaniem w technice miedziorytu malarzy polskich i europejskich - malował także olejne portrety (np. Turgieniewa) i pejzaże.

98
Henryk REDLICH (1838 Łask - 1884 Berlin)

STAŃCZYK, według Jana Matejki, 1886

Miedzioryt;
31 x 42,5 cm
Sygnowany na płycie l.d.: - Malował Jan Matejko | śr. - Druk L.Angerera w Berlinie | p.d. - Rytował Henryk Redlich | "STAŃCZYK". | Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Królestwie Polskiem Członkom Swoim za rok 1886 | l.d. - Oryginal jest własnością P. Michała Józefowicza | p.d.: ????????? ???????? ?. ???????, 23. ??? 1886 ????.

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Grafik polski pochodzenia żydowskiego. Uczył się w warszawskim zakładzie Maksymiliana Fajansa. W latach 1857-63 studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie w roku 1862 otrzymał stypendium - wyjechał do Drezdna, a następnie Monachium, gdzie udzielał lekcji rysunku m.in. Janowi Rosenowi. Był członkiem monachijskiego Kunstvereinu. Miał w Monachium własne atelier. Mieszkał w Wiedniu (1866-73) po czym powrócił do Warszawy. Za miedzioryt reprodukujący Kazanie Skargi otrzymał nagrodę petersburskiej akademii i otrzymał tytuł akademika (1876). W roku 1878 za kolejny miedzioryt według Jana Matejki - Unię lubelską - otrzymał złoty medal na Wystawie Światowej w Paryżu i order Legii Honorowej. W latach 1880-83 mieszkał w Paryżu i przeniósł się przed śmiercią do Berlina. Poza mistrzowskim odtwarzaniem w technice miedziorytu malarzy polskich i europejskich - malował także olejne portrety (np. Turgieniewa) i pejzaże.