Stanisław Gibiński, malarz, ilustrator. Po przeprowadzce do Krakowa podjął w 1908 tudia w Akademii Sztuk Pięknych. Podczas studiów pozostawał pod dużym wpływem J. Fałata i L. Wyczółkowskiego. Z Fałatem połączyło go zamiłowanie do techniki akwarelowej, Wyczółkowski zaś uwrażliwił go na problematykę luministyczną obrazów. Był przede wszystkim akwarelistą. Podstawą był dla niego rysunek tworzący organiczną całość z umiejętnie położoną plamą barwną. Jego prace odznaczały się staranną fakturą. Posiadał cenną umiejętność koncentrowania uwagi na rzeczach najistotniejszych dla sugestywnej wizji krajobrazu. Szczególnie charakterystyczne były obrazy przedstawiające pejzaż, zwłaszcza zimowy a także sceny polowań, sanny, czasem martwe natury. Był mistrzem nastroju. Wystawiał przede wszystkim w TSPS w Krakowie i na wystawach "Niezależnych".