Polski artysta interdyscyplinarny, twórca i teoretyk sztuk wizualnych, scenograf, kompozytor, dramatopisarz i reżyser.
Studiował malarstwo w krakowskiej ASP w pracowniach profesorów: Włodzimierza Sawulaka, Jerzego Nowosielskiego i Andrzeja Strumiłły. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1980 roku za pracę dyplomową "Kobieta - medium symboliczne".
W 1979 roku podjął pracę jako nauczyciel malarstwa i rysunku w Liceum Sztuk Plastycznych w Katowicach. Często wyjeżdżał do Francji, gdzie odbył kursy kompozytorskie, studiował reżyserię teatralną, a także prowadził kursy przygotowawcze do Academie des Arts Decoratifs w Strasbourgu. W 1987 roku objął stanowisko dyrektora artystycznego Muzeum Surrealizmu w Melun Veux le Penil pod Paryżem.
I to właśnie w trakcie swojego kilkuletniego pobytu w Paryżu ogłosił w 1988 roku "metawerystyczny manifest", wedle którego tworzywem artystycznym jest sama historia sztuki, artysta zaś kuratorem, określającym jej przestrzeń.
Metaweryzm zakłada tworzenie wirtualnych osobowości artystów posiadających swoje różne życiorysy i skrajnie odmienne style artystycznej wypowiedzi. Dalej w doktrynie tej kluczową rolę odgrywa perspektywa optymentalna, według której prawdziwa wiedza o przedmiocie rodzi się w akcie jego postrzegania. Opierając się na mechanice kwantowej zakłada, iż reprezentacja przedmiotu nie jest możliwa bez obrazu jego interpretatora. Metaweryzm przestrzega przed inwazją świata wirtualnego i zachęca do aktywnego współkreowania realnej rzeczywistości.

16
Piotr SZMITKE (Schmidtke) (1955 - 2013)

Spojrzenie, 2000

olej, płótno, 160 x 140 cm
sygn. p.d.

* droit de suite

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Polski artysta interdyscyplinarny, twórca i teoretyk sztuk wizualnych, scenograf, kompozytor, dramatopisarz i reżyser.
Studiował malarstwo w krakowskiej ASP w pracowniach profesorów: Włodzimierza Sawulaka, Jerzego Nowosielskiego i Andrzeja Strumiłły. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1980 roku za pracę dyplomową "Kobieta - medium symboliczne".
W 1979 roku podjął pracę jako nauczyciel malarstwa i rysunku w Liceum Sztuk Plastycznych w Katowicach. Często wyjeżdżał do Francji, gdzie odbył kursy kompozytorskie, studiował reżyserię teatralną, a także prowadził kursy przygotowawcze do Academie des Arts Decoratifs w Strasbourgu. W 1987 roku objął stanowisko dyrektora artystycznego Muzeum Surrealizmu w Melun Veux le Penil pod Paryżem.
I to właśnie w trakcie swojego kilkuletniego pobytu w Paryżu ogłosił w 1988 roku "metawerystyczny manifest", wedle którego tworzywem artystycznym jest sama historia sztuki, artysta zaś kuratorem, określającym jej przestrzeń.
Metaweryzm zakłada tworzenie wirtualnych osobowości artystów posiadających swoje różne życiorysy i skrajnie odmienne style artystycznej wypowiedzi. Dalej w doktrynie tej kluczową rolę odgrywa perspektywa optymentalna, według której prawdziwa wiedza o przedmiocie rodzi się w akcie jego postrzegania. Opierając się na mechanice kwantowej zakłada, iż reprezentacja przedmiotu nie jest możliwa bez obrazu jego interpretatora. Metaweryzm przestrzega przed inwazją świata wirtualnego i zachęca do aktywnego współkreowania realnej rzeczywistości.