Sploty to wyjątkowe dzieło w dorobku artystycznym Hanny Krzetuskiej-Geppert. Jest to rodzaj instalacji z wykorzystaniem drewnianej ramy, do której zostały przytwierdzone dwa pomalowane fragmenty płótna, połączone ściegiem zygzakowym. Artystka zachęcona słowami Alfonsa Mazurkiewicza, twórcy Szkoły Wrocławskiej, a zarazem przyjaciela Geppertów: "Zróbcie mi coś, co nie będzie wyłącznie obrazem, pobawcie się w różne materiały", stworzyła tę oryginalną pracę.
Hanna Krzetuska w latach 1920–1924 studiowała w krakowskiej Wolnej Szkole Malarstwa i Rysunku im. Ludwiki Mehofferowej w Krakowie u Jerzego Fedkowicza, Zbigniewa Pronaszki i Jana Rubczaka . Ukończyła też Wyższe Kursy dla Kobiet. W 1925 roku wyjechała na kilkumiesięczne studia artystyczne do Paryża. Od 1926 roku była członkinią Związku Artystów Plastyków, a od 1937 Zrzeszenia Artystów Plastyków „Zwornik” w Krakowie. W czasie II wojny światowej działała w konspiracji pod pseudonimem „Błysk”. Po przyjeździe do Wrocławia pracowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w latach 1948-1960. Intelektualne i kulturalne tradycje rodzinne z jednej a gruntowne wykształcenie z drugiej strony sprawiły, że Hanna Krzetuska potrafiła nie tylko, wspólnie z mężem, Eugeniuszem Geppertem, podjąć wyzwanie organizacji Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych – (późniejszej Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta) ale też znacząco wpłynęła na kształtowanie się życia artystycznego Wrocławia. Od 1961 roku współtworzyła Grupę Wrocławską, do której należeli tak znaczący artyści jak Wanda Gołkowska, Jan Jaromir Aleksiun czy Konrad Jarodzki . Wyprowadzka z Krakowa i podróż na tzw. ziemie odzyskane była możliwa tylko dzięki wspólnej pracy i podobnym artystycznym celom obojga artystów. Hanna Krzetuska, wysoko oceniana dziś przez krytyków za oryginalny, spójny program malarski, wspierała także twórczość Eugeniusza Gepperta. Po jego śmierci, w ich wspólnej pracowni doprowadziła do powstania galerii sztuki współczesnej Mieszkanie Gepperta, prowadzonej dziś przez Fundację Art Transparent.
olej/płótno,sznurek, 99,5 x 59, 5 cm
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu na listwie blejtramu:
KRZETUSKA | SPLOTY 6/77 | PŁ. SZNUREK
na płótnie napis: KRZETUSKA
Sploty to wyjątkowe dzieło w dorobku artystycznym Hanny Krzetuskiej-Geppert. Jest to rodzaj instalacji z wykorzystaniem drewnianej ramy, do której zostały przytwierdzone dwa pomalowane fragmenty płótna, połączone ściegiem zygzakowym. Artystka zachęcona słowami Alfonsa Mazurkiewicza, twórcy Szkoły Wrocławskiej, a zarazem przyjaciela Geppertów: "Zróbcie mi coś, co nie będzie wyłącznie obrazem, pobawcie się w różne materiały", stworzyła tę oryginalną pracę.
Hanna Krzetuska w latach 1920–1924 studiowała w krakowskiej Wolnej Szkole Malarstwa i Rysunku im. Ludwiki Mehofferowej w Krakowie u Jerzego Fedkowicza, Zbigniewa Pronaszki i Jana Rubczaka . Ukończyła też Wyższe Kursy dla Kobiet. W 1925 roku wyjechała na kilkumiesięczne studia artystyczne do Paryża. Od 1926 roku była członkinią Związku Artystów Plastyków, a od 1937 Zrzeszenia Artystów Plastyków „Zwornik” w Krakowie. W czasie II wojny światowej działała w konspiracji pod pseudonimem „Błysk”. Po przyjeździe do Wrocławia pracowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w latach 1948-1960. Intelektualne i kulturalne tradycje rodzinne z jednej a gruntowne wykształcenie z drugiej strony sprawiły, że Hanna Krzetuska potrafiła nie tylko, wspólnie z mężem, Eugeniuszem Geppertem, podjąć wyzwanie organizacji Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych – (późniejszej Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta) ale też znacząco wpłynęła na kształtowanie się życia artystycznego Wrocławia. Od 1961 roku współtworzyła Grupę Wrocławską, do której należeli tak znaczący artyści jak Wanda Gołkowska, Jan Jaromir Aleksiun czy Konrad Jarodzki . Wyprowadzka z Krakowa i podróż na tzw. ziemie odzyskane była możliwa tylko dzięki wspólnej pracy i podobnym artystycznym celom obojga artystów. Hanna Krzetuska, wysoko oceniana dziś przez krytyków za oryginalny, spójny program malarski, wspierała także twórczość Eugeniusza Gepperta. Po jego śmierci, w ich wspólnej pracowni doprowadziła do powstania galerii sztuki współczesnej Mieszkanie Gepperta, prowadzonej dziś przez Fundację Art Transparent.