„W linearyzmie żyję. Wokół siebie widzę wielką sieć, w niej tkwię. To, co rzeczywiste - poprzez fakt, że złożone jest z linii - staje się abstrakcyjne. Linia jest najważniejsza. Linia to myśl”.
Malarstwo Jana Dobkowskiego wyróżnia się wśród dokonań artystycznych polskich twórców działających w latach 60. i 70. XX wieku.
Charakterystyczna, syntetyczna warstwa formalna i erotyzująca tematyka sprawiają, że płótna Jana Dobkowskiego zapisują się w pamięci odbiorcy.
W 1967 roku, jeszcze podczas studiów na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (w pracowni Jan Cybisa), w raz z Jerzym „Jurrym” Zieliński założona została grupa artystyczna NEO-NEO-NEO. Duet ten pracował wspólnie do 1970 roku. W tym właśnie czasie Jan Dobkowski zdefiniował sposób wypowiedzi artystycznej opierając go na precyzyjnej, często zmultiplikowanej linii i nasyconych, czystych, intensywnych barwach. Oferowane płótno
„Splątanie” pochodzi z 1968 roku - z czasów duetu NEO-NEO-NEO. Rok ten jest również znaczący w indywidualnej twórczości malarza. Wtedy właśnie powstał pierwszy czerwono-zielony obraz „Podwójna dziewczyna”, zakupiony do zbiorów Guggenheim Museum w Nowym Jorku, otwierający cykl analogicznych dzieł sukcesywnie rozbudowywany w latach 70. XX wieku.
„Tworzę nastrój. Jest on elementem intymności, tak jak intymność - nastroju”. Erotyka to nie tylko bliskie kontakty między ludźmi. Płodność to erotyka, która dotyczy całego świata, także zwierząt, roślinności. Nie zajmuję się kontekstem kulturowym i socjologicznym erotyki, widzę człowieka jako część natury. W moich obrazach staram się wymieszać elementy roślinne, zwierzęce i ludzkie, pokazać bogactwo linii tych światów, które tworzą jedną całość. Chcę pokazać kipiące życie”.
(oprac. culture.pl, Artyści mówią. Wywiady z mistrzami malarstwa. Elżbieta Dzikowska, [Warszawa, 2011])
olej, płótno; 90 x 61 cm;
sygn. i dat. na odwrocie: Jan Dobkowski / „SPLĄTANIE” 1968 rok / OLEJ / 90 x 61 CM.
„W linearyzmie żyję. Wokół siebie widzę wielką sieć, w niej tkwię. To, co rzeczywiste - poprzez fakt, że złożone jest z linii - staje się abstrakcyjne. Linia jest najważniejsza. Linia to myśl”.
Malarstwo Jana Dobkowskiego wyróżnia się wśród dokonań artystycznych polskich twórców działających w latach 60. i 70. XX wieku.
Charakterystyczna, syntetyczna warstwa formalna i erotyzująca tematyka sprawiają, że płótna Jana Dobkowskiego zapisują się w pamięci odbiorcy.
W 1967 roku, jeszcze podczas studiów na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (w pracowni Jan Cybisa), w raz z Jerzym „Jurrym” Zieliński założona została grupa artystyczna NEO-NEO-NEO. Duet ten pracował wspólnie do 1970 roku. W tym właśnie czasie Jan Dobkowski zdefiniował sposób wypowiedzi artystycznej opierając go na precyzyjnej, często zmultiplikowanej linii i nasyconych, czystych, intensywnych barwach. Oferowane płótno
„Splątanie” pochodzi z 1968 roku - z czasów duetu NEO-NEO-NEO. Rok ten jest również znaczący w indywidualnej twórczości malarza. Wtedy właśnie powstał pierwszy czerwono-zielony obraz „Podwójna dziewczyna”, zakupiony do zbiorów Guggenheim Museum w Nowym Jorku, otwierający cykl analogicznych dzieł sukcesywnie rozbudowywany w latach 70. XX wieku.
„Tworzę nastrój. Jest on elementem intymności, tak jak intymność - nastroju”. Erotyka to nie tylko bliskie kontakty między ludźmi. Płodność to erotyka, która dotyczy całego świata, także zwierząt, roślinności. Nie zajmuję się kontekstem kulturowym i socjologicznym erotyki, widzę człowieka jako część natury. W moich obrazach staram się wymieszać elementy roślinne, zwierzęce i ludzkie, pokazać bogactwo linii tych światów, które tworzą jedną całość. Chcę pokazać kipiące życie”.
(oprac. culture.pl, Artyści mówią. Wywiady z mistrzami malarstwa. Elżbieta Dzikowska, [Warszawa, 2011])