Obraz ma kształt miniatury. Postaci kobiety i dziecka przedstawione od tyłu, przy wózku, na tle pejzażu. Malowany szkicowo, w tonacji zieleni, ugru, szarości, brązu z akcentami bieli tworzy rodzaj impresji z walorami malarskimi w ujęciu "pod światło", rozkładające charakterystyczne efekty kolorystyczne światłocieni i nastroju. Pod względem artystycznym miniatura należy do najcenniejszych dzieł malarza.
Jacek MALCZEWSKI (1854-1929)
Studiował w SSP w Krakowie. Od 1872 r. u W. Łuszczkiewicza, F. Szynalewskiego, H. Grabińskiego, a nieco później u J. Matejki. W roku akademickim 1876-1877 studiował u E. Lehmana w Ecole des Beaux-Art w Paryżu. We wczesnej fazie twórczości malował realistyczne sceny związane z martyrologią Polaków po 1863 roku. Po 1890 r. ukształtował się symbolizm w twórczości artysty i powstają malowane w tej konwencji portrety, autoportrety i kompozycje rodzajowe.
Olej, tektura, 9,3 x 10,5 cm,
sygn. u dołu: Jacek Malczewski.
Obraz ma kształt miniatury. Postaci kobiety i dziecka przedstawione od tyłu, przy wózku, na tle pejzażu. Malowany szkicowo, w tonacji zieleni, ugru, szarości, brązu z akcentami bieli tworzy rodzaj impresji z walorami malarskimi w ujęciu "pod światło", rozkładające charakterystyczne efekty kolorystyczne światłocieni i nastroju. Pod względem artystycznym miniatura należy do najcenniejszych dzieł malarza.
Jacek MALCZEWSKI (1854-1929)
Studiował w SSP w Krakowie. Od 1872 r. u W. Łuszczkiewicza, F. Szynalewskiego, H. Grabińskiego, a nieco później u J. Matejki. W roku akademickim 1876-1877 studiował u E. Lehmana w Ecole des Beaux-Art w Paryżu. We wczesnej fazie twórczości malował realistyczne sceny związane z martyrologią Polaków po 1863 roku. Po 1890 r. ukształtował się symbolizm w twórczości artysty i powstają malowane w tej konwencji portrety, autoportrety i kompozycje rodzajowe.