Od 1915 roku kształcił się w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. W 1924 roku wystawił obrazy O wschodzie słońca i Morze w warszawskiej "Zachęcie", której był w latach 1925-1938 członkiem rzeczywistym.
Samotna sosna na podmywanym przez morze brzegu odcina się od niebieskiej tafli morza ciągnącego się po horyzont. Artysta w niezwykle subtelny sposób buduje koloryt obrazu zestawiając ze sobą żółto-pomarańczowe barwy piasku i drzewa z zielono-niebieskim kolorem morza, dzięki temu ciepłe barwy lądu zostają zrównoważone przez utrwaloną w zimniejszej tonacji sferę morza i nieba. Całość wywołuje nostalgiczne skojarzenia, skłaniające do egzystencjalnych rozważań nad ludzkim losem.