WYSTAWIANY:
2025 – wystawa indywidualna „Nieobecni kochankowie”, Galeria Przypływ, Gdynia
Artystka wizualna: malarka, twórczyni prac wideo i instalacji multimedialnych. Absolwentka Wydziału Malarstwa ASP w Gdańsku, gdzie w 2014 obroniła tytuł doktory sztuki. W swojej twórczości konsekwentnie bada kobiece doświadczenie, czerpiąc inspirację z przekazów rodzinnych, historycznego malarstwa, baśni i współczesności. Jej prace charakteryzują się odważnym podejściem do tematyki kobiecej seksualności i cielesności, nie pozbawionym poczucia humoru i ironii, łącząc stereotypowo kobiece cechy z tymi, które wciąż nie znajdują kulturowej akceptacji. Wykorzystując różne estetyki, Artystka eksperymentuje, by uchwycić kwintesencję „kobiecego” języka malarskiej ekspresji. Płótna są duże, rozedrgane, pełne intensywnych barw, pośród których dominuje obezwładniający róż. Inne z kolei mroczne, duszne, przywodzą na myśl piękne, ale trujące lub pożerające swoje ofiary kwiaty; figuratywne i abstrakcyjne, tak nieoczywiste i różnorodne, jak Swinarska postrzega kobiecość z jej sprzecznościami. W pracach wideo problem tożsamości artystycznej jest jednym z najistotniejszych a twórczość jest dla Swinarskiej w dużym stopniu polem określania się jako tworząca kobieta. W tym procesie istotne znaczenie mają inne artystki, jej poprzedniczki, ale i rówieśniczki. Swinarska z dużą uwagą śledzi proces ich zmagania się z kreowaniem twórczej tożsamości i funkcjonowaniem jako artystka w społeczeństwie, a także w relacjach z bliskimi. Laureatka Nagrody Głównej Gdańskiego Biennale Sztuki 2023, za film „Drapieżne serca” oraz Pierwszej Nagrody Festivalu IN OUT 2016 za film „Dygresyjna tożsamość” – obie prace znajdują się w kolekcji NOMUS (Dział Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego w Gdańsku).
olej, płótno, 100 x 80 cm,
sygnowany na odwrocie
WYSTAWIANY:
2025 – wystawa indywidualna „Nieobecni kochankowie”, Galeria Przypływ, Gdynia
Artystka wizualna: malarka, twórczyni prac wideo i instalacji multimedialnych. Absolwentka Wydziału Malarstwa ASP w Gdańsku, gdzie w 2014 obroniła tytuł doktory sztuki. W swojej twórczości konsekwentnie bada kobiece doświadczenie, czerpiąc inspirację z przekazów rodzinnych, historycznego malarstwa, baśni i współczesności. Jej prace charakteryzują się odważnym podejściem do tematyki kobiecej seksualności i cielesności, nie pozbawionym poczucia humoru i ironii, łącząc stereotypowo kobiece cechy z tymi, które wciąż nie znajdują kulturowej akceptacji. Wykorzystując różne estetyki, Artystka eksperymentuje, by uchwycić kwintesencję „kobiecego” języka malarskiej ekspresji. Płótna są duże, rozedrgane, pełne intensywnych barw, pośród których dominuje obezwładniający róż. Inne z kolei mroczne, duszne, przywodzą na myśl piękne, ale trujące lub pożerające swoje ofiary kwiaty; figuratywne i abstrakcyjne, tak nieoczywiste i różnorodne, jak Swinarska postrzega kobiecość z jej sprzecznościami. W pracach wideo problem tożsamości artystycznej jest jednym z najistotniejszych a twórczość jest dla Swinarskiej w dużym stopniu polem określania się jako tworząca kobieta. W tym procesie istotne znaczenie mają inne artystki, jej poprzedniczki, ale i rówieśniczki. Swinarska z dużą uwagą śledzi proces ich zmagania się z kreowaniem twórczej tożsamości i funkcjonowaniem jako artystka w społeczeństwie, a także w relacjach z bliskimi. Laureatka Nagrody Głównej Gdańskiego Biennale Sztuki 2023, za film „Drapieżne serca” oraz Pierwszej Nagrody Festivalu IN OUT 2016 za film „Dygresyjna tożsamość” – obie prace znajdują się w kolekcji NOMUS (Dział Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego w Gdańsku).