Uważam, że małe jest wielkie ponieważ daje więcej miejsca dla wyobraźni. Włodzimierz Zakrzewski
Urodzony w 1946 roku w Łodzi. W latach 1964-70 studiował na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Malarstwa i Grafiki. Dyplom obronił w pracowni prof. Krystyny Łada-Studnickiej. W 1981 roku artysta zdecydował się opuścić kraj i zamieszkał w Stanach Zjednoczonych. Ostatecznie do Warszawy powrócił w 2001 roku. Już na początku drogi twórczej malarstwo Zakrzewskiego było silnie związane z epoką, w której powstawało. Artysta znał Henryka Stażewskiego, echa tej znajomości widoczne są szczególnie w jego wczesnych pracach, cechuje je nawiązanie do konstruktywizmu, fascynacja sztuką Malewicza czy Rodczenki. Po wyjeździe do Stanów Zjednoczonych artysta zwrócił się ku malarstwu figuratywnemu. Nadal oszczędne w formie prace zachowywały charakterystyczne dla jego wcześniejszej sztuki cechy takie jak nakładanie się form. Także typowe dla późnego malarstwa Zakrzewskiego jest łączenie różnych stylistyk na jednej płaszczyźnie. Na klasyczny pejzaż artysta nakłada, proste graficznie, białe strzałki, całkowicie kontrastujące z tłem. Zderza w ten sposób tradycję z nowoczesnością.
olej lub akryl/płótno, 13-17x13x22 cm
Estymacja: 3600 - 4400 zł
Uważam, że małe jest wielkie ponieważ daje więcej miejsca dla wyobraźni. Włodzimierz Zakrzewski
Urodzony w 1946 roku w Łodzi. W latach 1964-70 studiował na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Malarstwa i Grafiki. Dyplom obronił w pracowni prof. Krystyny Łada-Studnickiej. W 1981 roku artysta zdecydował się opuścić kraj i zamieszkał w Stanach Zjednoczonych. Ostatecznie do Warszawy powrócił w 2001 roku. Już na początku drogi twórczej malarstwo Zakrzewskiego było silnie związane z epoką, w której powstawało. Artysta znał Henryka Stażewskiego, echa tej znajomości widoczne są szczególnie w jego wczesnych pracach, cechuje je nawiązanie do konstruktywizmu, fascynacja sztuką Malewicza czy Rodczenki. Po wyjeździe do Stanów Zjednoczonych artysta zwrócił się ku malarstwu figuratywnemu. Nadal oszczędne w formie prace zachowywały charakterystyczne dla jego wcześniejszej sztuki cechy takie jak nakładanie się form. Także typowe dla późnego malarstwa Zakrzewskiego jest łączenie różnych stylistyk na jednej płaszczyźnie. Na klasyczny pejzaż artysta nakłada, proste graficznie, białe strzałki, całkowicie kontrastujące z tłem. Zderza w ten sposób tradycję z nowoczesnością.