W latach 1963–70 studiował malarstwo, grafikę i rzeźbę na ASP w Warszawie. W 1965 r. rozpoczął pracę nad cyklem rysunków i akwarel, a od 1966 r. obrazów olejnych „Podróże autostopem” – charakterystyczne widoki miast z lotu ptaka (kontynuowany do dziś). Dwurnik upamiętnia ofiary stalinizmu, a w „Od Grudnia do Czerwca” (1990–1994) ofiary stanu wojennego w Polsce. Inne serie to m.in. „Portret” (od lat 70-tych), „Robotnicy” (lata 80-te), „ Niech żyje wojna!” (1991–1993), „ Niebieskie miasta” (od 1993), „Diagonalne” (od 1996), „Wyliczanka” (od 1996). Brał udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych. Indywidualnie prezentował swoje prace na wystawach monograficznych, m.in. w 2001 r. w warszawskiej Zachęcie.
inkografia, papier, 33 x 28 cm (zadruk),
sygn. i dat. na płycie śr.d.: 2018/E. DWURNIK,
sygn. ołówkiem p.d.: EDwurnik, opisany l.d.: 10/20
W latach 1963–70 studiował malarstwo, grafikę i rzeźbę na ASP w Warszawie. W 1965 r. rozpoczął pracę nad cyklem rysunków i akwarel, a od 1966 r. obrazów olejnych „Podróże autostopem” – charakterystyczne widoki miast z lotu ptaka (kontynuowany do dziś). Dwurnik upamiętnia ofiary stalinizmu, a w „Od Grudnia do Czerwca” (1990–1994) ofiary stanu wojennego w Polsce. Inne serie to m.in. „Portret” (od lat 70-tych), „Robotnicy” (lata 80-te), „ Niech żyje wojna!” (1991–1993), „ Niebieskie miasta” (od 1993), „Diagonalne” (od 1996), „Wyliczanka” (od 1996). Brał udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych. Indywidualnie prezentował swoje prace na wystawach monograficznych, m.in. w 2001 r. w warszawskiej Zachęcie.