W latach 1963-70 studiował malarstwo, grafikę i rzeźbę na ASP w Warszawie. W 1965 r. rozpoczął prace nad cyklem rysunków i akwarel, a od 1966 r. obrazów olejnych "Podróże autostopem" – charakterystyczne widoki miast z lotu ptaka (kontynuowany do dziś). Od 1970 r. powstało kilkanaście innych cykli malarskich, m. in. w latach 1972-1978 „Sportowcy”, ukazujący karykaturalnie i komiksowo bohaterów codzienności czasów PRL-u. Wśród kolejnych cykli obrazów powstały dwie serie poświecone tragicznym losom ludzi uwikłanych w historię: w "Drodze na Wschód" (1989-1991) Dwurnik upamiętnia ofiary stalinizmu, a w "Od Grudnia do Czerwca" (1990-1994) ofiary stanu wojennego w Polsce. Inne serie to min. "Portret" (od lat 70-tych), "Robotnicy" (lata 80-te), "Niech żyje wojna!" (1991-1993), "Niebieskie miasta" (od 1993), "Diagonalne" (od 1996), "Wyliczanka" (od 1996). Brał udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych. Indywidualnie prezentował swoje prace na wystawach monograficznych m.in. w 2001 r. w warszawskiej Zachęcie.