Fotografia reprodukowana w katalogu: Zbigniew LIBERA katalog prace z lat 1982 -2008 (wydane: Zachęta Narodowa Galeria Sztuki)
Zbigniew LIBERA Fotografie (RASTER Warszawa 2012)
Fotografia była dołączona do katalogu: Zbigniew Libera fotografie (wydane Galeria Raster)
Od 1979 roku studiował na Wydziale Pedagogiki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Studia te przerwał po roku i związał się ze środowiskiem łódzkiego „Strychu”. Na początku lat 80. podjął współpracę z „Solidarnością”, dla której drukował ulotki, a w 1981 roku, po wprowadzeniu stanu wojennego, także ulotki i plakaty przeciwko wydarzeniom w kopalni Wujek. Artysta został aresztowany przez Służbę Bezpieczeństwa i oskarżony o drukowanie prasy podziemnej. W więzieniach (Łodzi i Hrubieszowie) przesiedział półtora roku. Okresowi temu przypisuje się decydujące znaczenie dla kształtowania osobowości twórczej Libery. Po wyjściu z więzienia (amnestia) Zbigniew Libera podjął współpracę z łódzką Kulturą Zrzuty, współtworzył czasopismo „Tango”. Istotny wpływ na rozwój języka artystycznego Libery mieli Zofia Kulik (dla której w latach 80. pracował jako model), Jan Świdziński, Anastazy Wiśniewski oraz Andrzej Partum.
Zbigniew Libera jest uznawany za prekursora sztuki krytycznej, tzw. sztuki ciała oraz estetyki queer, którą wprowadził pod koniec lat 80. w swoich fotograficznych autoportretach. W swoich pracach analizuje i krytykuje przyjęte konwencje, kulturę masową, tradycyjne modele wychowania. Bada relacje między sposobem wychowywania dzieci a ogólnie przyjętym postrzeganiem cielesności, m.in. tworząc makabryczne „zabawki”. Porusza kwestie manipulowania obrazami przez popularne media. Głównym celem jego twórczości pozostaje jednak własne doświadczenie – konfrontacja z rzeczywistością. Jedną z jego bardziej znanych prac jest projekt „Lego. Obóz koncentracyjny” stworzył również cykl „Pozytywy”, „Mistrzowie”, „Urządzenia korekcyjne” i wiele innych. Jest również autorem filmów: „Obrzędy intymne”, „Jak tresuje się dziewczynki”, „Walser”.
Fotografia, tusz pigmentowy na papierze bawełnianym; 14 x 19 cm
ed. 27/30;
sygn., opisany na odwrocie: Zbigniew Libera/ 27/30
Fotografia reprodukowana w katalogu: Zbigniew LIBERA katalog prace z lat 1982 -2008 (wydane: Zachęta Narodowa Galeria Sztuki)
Zbigniew LIBERA Fotografie (RASTER Warszawa 2012)
Fotografia była dołączona do katalogu: Zbigniew Libera fotografie (wydane Galeria Raster)
Od 1979 roku studiował na Wydziale Pedagogiki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Studia te przerwał po roku i związał się ze środowiskiem łódzkiego „Strychu”. Na początku lat 80. podjął współpracę z „Solidarnością”, dla której drukował ulotki, a w 1981 roku, po wprowadzeniu stanu wojennego, także ulotki i plakaty przeciwko wydarzeniom w kopalni Wujek. Artysta został aresztowany przez Służbę Bezpieczeństwa i oskarżony o drukowanie prasy podziemnej. W więzieniach (Łodzi i Hrubieszowie) przesiedział półtora roku. Okresowi temu przypisuje się decydujące znaczenie dla kształtowania osobowości twórczej Libery. Po wyjściu z więzienia (amnestia) Zbigniew Libera podjął współpracę z łódzką Kulturą Zrzuty, współtworzył czasopismo „Tango”. Istotny wpływ na rozwój języka artystycznego Libery mieli Zofia Kulik (dla której w latach 80. pracował jako model), Jan Świdziński, Anastazy Wiśniewski oraz Andrzej Partum.
Zbigniew Libera jest uznawany za prekursora sztuki krytycznej, tzw. sztuki ciała oraz estetyki queer, którą wprowadził pod koniec lat 80. w swoich fotograficznych autoportretach. W swoich pracach analizuje i krytykuje przyjęte konwencje, kulturę masową, tradycyjne modele wychowania. Bada relacje między sposobem wychowywania dzieci a ogólnie przyjętym postrzeganiem cielesności, m.in. tworząc makabryczne „zabawki”. Porusza kwestie manipulowania obrazami przez popularne media. Głównym celem jego twórczości pozostaje jednak własne doświadczenie – konfrontacja z rzeczywistością. Jedną z jego bardziej znanych prac jest projekt „Lego. Obóz koncentracyjny” stworzył również cykl „Pozytywy”, „Mistrzowie”, „Urządzenia korekcyjne” i wiele innych. Jest również autorem filmów: „Obrzędy intymne”, „Jak tresuje się dziewczynki”, „Walser”.