Malarz, grafik i rysownik. Mieszkał i tworzył w Rzeszowie. Studiował na krakowskiej akademii (1959-64) w pracowni prof. Wacława Taranczewskiego. W latach 60-tych uprawiał głównie malarstwo sztalugowe, od lat 70-tych zaś grafikę (linoryt barwny), z której jest najbardziej znany. Po wypadku w 1996 roku, po którym artysta stracił mowę i pozostał w paraliżu, tworzył już tylko akwarele. Przez cały okres twórczości Czyż żywo uczestniczył w życiu artystycznym pokazując swe prace na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. Jego prace znajdują się w kolekcjach muzealnych (Muzeum w Malmo, Galerie Blaue Rizal, Maitland City Art Gallery, Muzeum Narodowe w Warszawie) oraz prywatnych. Był członkiem "Societe Internationale des Graveurs sur Bois XYLON" w Zurychu. W roku 1991 otrzymał Wawrzyn - nagrodę Polskiego Radia i Telewizji.
Linoryt
64 x 57 cm
Sygnowany p.d.: imp. Zygmunt Czyż 1971, l..d.: 3/20 Sobowtór
Malarz, grafik i rysownik. Mieszkał i tworzył w Rzeszowie. Studiował na krakowskiej akademii (1959-64) w pracowni prof. Wacława Taranczewskiego. W latach 60-tych uprawiał głównie malarstwo sztalugowe, od lat 70-tych zaś grafikę (linoryt barwny), z której jest najbardziej znany. Po wypadku w 1996 roku, po którym artysta stracił mowę i pozostał w paraliżu, tworzył już tylko akwarele. Przez cały okres twórczości Czyż żywo uczestniczył w życiu artystycznym pokazując swe prace na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. Jego prace znajdują się w kolekcjach muzealnych (Muzeum w Malmo, Galerie Blaue Rizal, Maitland City Art Gallery, Muzeum Narodowe w Warszawie) oraz prywatnych. Był członkiem "Societe Internationale des Graveurs sur Bois XYLON" w Zurychu. W roku 1991 otrzymał Wawrzyn - nagrodę Polskiego Radia i Telewizji.