Bibliografia:
Katalog wystawy i aukcji dzieł sztuki na rzecz Towarzystwa pomocy im.
Św. Brata Alberta Bliźniemu swemu
2002, Rzeszów 2002, poz. kat. 109.
Henryk Waniek malarz, projektant plakatów i scenograf. Studiował w krakowskiej ASP (filia w Katowicach). Dyplom uzyskał w 1970 roku. Był stypendystą rządu Włoch i Fundacji Kościuszkowskiej. Wystawiał w kraju i za granicą, na wystawach zbiorowych i indywidualnych (np. na Biennale Plakatu Polskiego w Katowicach w 1989 r.). W 1974 r. został nagrodzony (Prix Nationale) na VI Festiwalu Malarstwa w Cagnes-sur-Mere. Prace w kilkunastu muzeach polskich, w tym narodowych. Będąc na studiach związał się z malarzami o orientacji fantastyczno-magicznej, Barbarą i Henrykiem "Fantazosem" Ziembickimi. Następnie przystąpił do grupy Oneiron (m.in. A. Urbanowicz, U. Broll, filmowiec A. Halor), która jako bodaj pierwsza w Polsce w pokoleniu kontrkultury wysuwała program integracji sztuki z filozofią Wschodu oraz próbowała penetrować i artystycznie wykorzystywać tzw. odmienne stany świadomości. "Jego twórczość łączona jest najczęściej z nurtem realizmu magicznego. W swych obrazach artysta przedstawia rozległe, kosmiczne przestrzenie, w których jak w wielkich akwariach umieszcza pejzaże, fragmenty architektury, [... ], tajemnicze księgi, wirujące słońca i księżyce. W samej sztuce, bardziej niż końcowy efekt, interesuje go proces tworzenia, związana z nim refleksja, droga prowadząca do powstania dzieła" (Ł. Kossowski, Słownik Malarzy Polskich, t. 2, Warszawa 2001, s. 383).
Olej, płótno naklejone na deskę;
54,4 x 80 cm
Na odwrociu w górnej części płótna: HENRYK WANIEK, na desce napis HENRYK WANIEK | ŚNIADANIE O PÓŁNOCY, CZYLI JESZCZE JEDNA OSTATNIA WIECZERZA | OCT 1994. Po lewej nalepka: HENRYK WANIEK | Śniadanie o północy, czyli jeszcze jedna ostatnia wieczerza | olej, deska, płótno, 1994, 54,4 x 80 cm
Bibliografia:
Katalog wystawy i aukcji dzieł sztuki na rzecz Towarzystwa pomocy im.
Św. Brata Alberta Bliźniemu swemu
2002, Rzeszów 2002, poz. kat. 109.
Henryk Waniek malarz, projektant plakatów i scenograf. Studiował w krakowskiej ASP (filia w Katowicach). Dyplom uzyskał w 1970 roku. Był stypendystą rządu Włoch i Fundacji Kościuszkowskiej. Wystawiał w kraju i za granicą, na wystawach zbiorowych i indywidualnych (np. na Biennale Plakatu Polskiego w Katowicach w 1989 r.). W 1974 r. został nagrodzony (Prix Nationale) na VI Festiwalu Malarstwa w Cagnes-sur-Mere. Prace w kilkunastu muzeach polskich, w tym narodowych. Będąc na studiach związał się z malarzami o orientacji fantastyczno-magicznej, Barbarą i Henrykiem "Fantazosem" Ziembickimi. Następnie przystąpił do grupy Oneiron (m.in. A. Urbanowicz, U. Broll, filmowiec A. Halor), która jako bodaj pierwsza w Polsce w pokoleniu kontrkultury wysuwała program integracji sztuki z filozofią Wschodu oraz próbowała penetrować i artystycznie wykorzystywać tzw. odmienne stany świadomości. "Jego twórczość łączona jest najczęściej z nurtem realizmu magicznego. W swych obrazach artysta przedstawia rozległe, kosmiczne przestrzenie, w których jak w wielkich akwariach umieszcza pejzaże, fragmenty architektury, [... ], tajemnicze księgi, wirujące słońca i księżyce. W samej sztuce, bardziej niż końcowy efekt, interesuje go proces tworzenia, związana z nim refleksja, droga prowadząca do powstania dzieła" (Ł. Kossowski, Słownik Malarzy Polskich, t. 2, Warszawa 2001, s. 383).