wymiary: 38 x 46.5 cm,
kredka, papier

sygn. pd.: JS. (monogram wiązany)
Na odwrocie, na tzw. plecach drukowana nalepka „francuska” w częściowo czytelnym tekstem: /... / 7. Rue Hegesippe Moreau /.. / | Paris /.../. Na nią zachodzi nalepka TZSP w Warszawie (druk, stempel, atrament): 38014 Autor STYKA JAN | Tytuł Śmierć Petroniusza i Eunice wykonanie rys. | cena – wł 30 Data 13. LUT. 1930. Ponadto napisy kredką: 26 oraz 3829 /[ .] 787; w lewym górnym narożniku atramentem: M. Broniewski (?)

Prezentowany rysunek przedstawiający Śmierć Petroniusza i Eunice umieszczony został jako ilustracja nad tekstem XXXI rozdziału trzeciego tomu francuskiego wydania Quo vadis Henryka Sienkiewicza.
Śmierć Petroniusza i Eunice to jeden z rysunków ilustrujących Quo vadis Henryka Sienkiewicza, które Jan Styka przygotował na zamówienie znanego francuskiego wydawcy Ernesta Flammariona. Nad ilustracjami do Quo vadis Styka pracował przez kilka lat (1900-1903), wykonując łącznie ponad 170 rysunków przeznaczonych po reprodukcji w postaci 60 dużych miedziorytów i ponad 100 drzeworytów (rytował Georges Lemoine). Trzy tomy Quo vadis ukazały się w latach 1901-1904. Było to duże przedsięwzięcie edytorskie i jedyne tak bogato ilustrowane wydanie powieści Sienkiewicza. W skład edycji weszło też 100 luksusowych, numerowanych egzemplarzy, po 50 na japońskim i chińskim papierze.
Rysunki Styki miały różny charakter – rozbudowane, panoramiczne sceny reprodukowano na dwustronicowych planszach, inne wykorzystano jako reprodukcje całostronicowe, wiele umieszczano ponad tekstem lub też w charakterze przerywników.
Zainteresowania Styki tematem Quo vadis nie ograniczyły się do rysunków. W roku 1902 artysta namalował jeszcze cykl kilkunastu obrazów olejnych, które miały być pokazane w Warszawie z okazji jubileuszu Sienkiewicza. Po roku 1919 obrazy i część rysunków znalazły się w domu Styki na Capri, gdzie malarz urządził Muzeum Quo vadis.