Obraz ten zaskakuje nowoczesnością i kontrastami mocnych zestawień barwnych. Malowany jest w sposób typowy dla tzw. białego okresu w twórczości artysty, przypadającego na lata 1905-1912. Ten szczególny okres, w którym dominuje jasna gama kolorystyczna był przedmiotem prac badawczych, których ukoronowaniem była wystawa “Piękno do mnie przyszło... Malarstwo białego okresu w twórczości Wojciecha Weissa”.
Oferowany obraz prezentuje rozświetlone słońcem elewacje miejskich kamienic. Artysta śmiało zestawia je z nasyconym różem i czerwienią ściany szczytowej budynku, przy którym ustawiono rusztowania. Ciekawie przedstawia się scena na pierwszym planie, gdzie na płaszczyźnie nasączonej światłem pojawia się grupa osób uczestniczących w pracach budowlanych. Ludzie ujęci w różnych pozach, zajęci być może wyciąganiem materiałów na kondygnację, wprowadzają pewną dynamikę, do tej z pozoru statycznej kompozycji zdominowanej przez wertykalne rytmy.
Kompozycja świetlistego, pełnego słońca, fragmentu miejskiej przestrzeni jest pewnego rodzaju rzadkością w twórczości artysty, kojarzonego głównie z urzekającymi pejzażami z łanami zbóż i sadami obfitującymi w owoce. W obrazie tym Weiss poszukuje rozwiązań niezwykle nowoczesnych, zważywszy na fakt, że dzieło to powstało w roku 1906.
[Renata Weiss]
olej, płótno; 46 x 33 cm (w świetle oprawy);
sygn. l. d.: WW;
na odwrocie faksymile podpisu artysty WW, nr 0227 oraz dopisana cyfra 4. (z inwentarza prac artysty).
Obraz ten zaskakuje nowoczesnością i kontrastami mocnych zestawień barwnych. Malowany jest w sposób typowy dla tzw. białego okresu w twórczości artysty, przypadającego na lata 1905-1912. Ten szczególny okres, w którym dominuje jasna gama kolorystyczna był przedmiotem prac badawczych, których ukoronowaniem była wystawa “Piękno do mnie przyszło... Malarstwo białego okresu w twórczości Wojciecha Weissa”.
Oferowany obraz prezentuje rozświetlone słońcem elewacje miejskich kamienic. Artysta śmiało zestawia je z nasyconym różem i czerwienią ściany szczytowej budynku, przy którym ustawiono rusztowania. Ciekawie przedstawia się scena na pierwszym planie, gdzie na płaszczyźnie nasączonej światłem pojawia się grupa osób uczestniczących w pracach budowlanych. Ludzie ujęci w różnych pozach, zajęci być może wyciąganiem materiałów na kondygnację, wprowadzają pewną dynamikę, do tej z pozoru statycznej kompozycji zdominowanej przez wertykalne rytmy.
Kompozycja świetlistego, pełnego słońca, fragmentu miejskiej przestrzeni jest pewnego rodzaju rzadkością w twórczości artysty, kojarzonego głównie z urzekającymi pejzażami z łanami zbóż i sadami obfitującymi w owoce. W obrazie tym Weiss poszukuje rozwiązań niezwykle nowoczesnych, zważywszy na fakt, że dzieło to powstało w roku 1906.
[Renata Weiss]