Wystawiany - TPSP w Krakowie
- Wystawa pośmiertna prac F. Kowarskiego, Muzeum Narodowe w Warszawie, IV. 1949 r., poz. kat. 33
Malarz, rzeźbiarz, pedagog, projektant założeń urbanistycznych. Rysunku uczył się w szkole Odeskiego Towarzystwa Sztuk Pięknych, od 1910 r. studiował w ASP w Petersburgu, gdzie w 1918 r. uzyskał dyplom w pracowni D. Kardowskiego. Edukację artystyczną kontynuował w czasie dwuletniego pobytu w Monachium. W 1920 r. przyjechał do Polski. Osiadł w Toruniu, gdzie wraz z L. Pękalskim otworzył zakład graficzny "Sztuka".
Od 1923 r. kierował pracownią malarstwa dekoracyjnego i monumentalnego krakowskiej ASP, w 1930 r. został profesorem w Katedrze Rysunku i Malarstwa warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Szczególnie interesował go problem integracji malarstwa i architektury. Z inicjatywy Adolfa Szyszko-Bohusza podjął w 1925 r. prace restauratorskie na Wawelu, uczestniczył także w wykonywaniu polichromii na Rynku Starego Miasta w Warszawie. Kowarski należał do Stowarzyszenia Artystów Plastyków RYTM, był jednym z założycieli Cechu Artystów Plastyków Jednoróg i grupy Pryzmat. W jego dorobku znalazły się głównie pejzaże, zwrócił także uwagę na temat heroicznego zmagania się człowieka z przeciwnościami losu.

48
Felicjan Szczęsny KOWARSKI (1890-1948)

SKRAJ LASU 1940 r.

Olej na tekturze 22,5 x 27 cm
Nie sygnowany

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Wystawiany - TPSP w Krakowie
- Wystawa pośmiertna prac F. Kowarskiego, Muzeum Narodowe w Warszawie, IV. 1949 r., poz. kat. 33
Malarz, rzeźbiarz, pedagog, projektant założeń urbanistycznych. Rysunku uczył się w szkole Odeskiego Towarzystwa Sztuk Pięknych, od 1910 r. studiował w ASP w Petersburgu, gdzie w 1918 r. uzyskał dyplom w pracowni D. Kardowskiego. Edukację artystyczną kontynuował w czasie dwuletniego pobytu w Monachium. W 1920 r. przyjechał do Polski. Osiadł w Toruniu, gdzie wraz z L. Pękalskim otworzył zakład graficzny "Sztuka".
Od 1923 r. kierował pracownią malarstwa dekoracyjnego i monumentalnego krakowskiej ASP, w 1930 r. został profesorem w Katedrze Rysunku i Malarstwa warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Szczególnie interesował go problem integracji malarstwa i architektury. Z inicjatywy Adolfa Szyszko-Bohusza podjął w 1925 r. prace restauratorskie na Wawelu, uczestniczył także w wykonywaniu polichromii na Rynku Starego Miasta w Warszawie. Kowarski należał do Stowarzyszenia Artystów Plastyków RYTM, był jednym z założycieli Cechu Artystów Plastyków Jednoróg i grupy Pryzmat. W jego dorobku znalazły się głównie pejzaże, zwrócił także uwagę na temat heroicznego zmagania się człowieka z przeciwnościami losu.