W 1957 roku powstała nieformalna grupa artystyczna w składzie Marek Piasecki, Jerzy Lewczyński, Zdzisław Beksiński oraz Bronisław Schlabs zajmująca się fotografią eksperymentalną. Artyści wykorzystywali różne techniki fotograficzne, graficzne, właściwości światłoczułe materiału by uzyskać abstrakcyjny, malarski efekt w fotografiach. W podobnej konwencji i w analogicznym czasie, czyli l. 60. XX w. powstała prezentowana praca Edwarda Hartwiga, uznawanego za nestora, klasyka polskiej fotografii. Jednym z naj- bardziej rozpoznawalnych motywów w fotografiach Hartwiga jest zamglony pejzaż z wierzbami – zgodny z programem „fotografii ojczystej” Jan Bułhaka. Nie należy jednak zapominać, że poza „tradycyjnymi” w konwencji kompozycjami, Edward Hartwig zajmował się również fotografią prasową i dokumentalną, a także eksperymentalną już na etapie montażu / kolażu w negatywie.

21
Edward HARTWIG (1909 Moskwa - 2003 Warszawa)

Skomplikowana droga, lata 60 XX w.

fotografia czarno-biała (żelatynowo-srebrowa), papier barytowy; 38 x 28,5 cm;
sygn. i opisana na odwrocie: EH [ołówkiem] / skomplikowana [skreślone] / droga / 60 lata / 83 [w kole] [kredką i ołówkiem] ponadto na odwrocie pieczątka ZAiKS i pieczątka autorska; unikat.
Praca podklejona taśmą (rozdarcie). Do pracy dołączony certyfikat.

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

W 1957 roku powstała nieformalna grupa artystyczna w składzie Marek Piasecki, Jerzy Lewczyński, Zdzisław Beksiński oraz Bronisław Schlabs zajmująca się fotografią eksperymentalną. Artyści wykorzystywali różne techniki fotograficzne, graficzne, właściwości światłoczułe materiału by uzyskać abstrakcyjny, malarski efekt w fotografiach. W podobnej konwencji i w analogicznym czasie, czyli l. 60. XX w. powstała prezentowana praca Edwarda Hartwiga, uznawanego za nestora, klasyka polskiej fotografii. Jednym z naj- bardziej rozpoznawalnych motywów w fotografiach Hartwiga jest zamglony pejzaż z wierzbami – zgodny z programem „fotografii ojczystej” Jan Bułhaka. Nie należy jednak zapominać, że poza „tradycyjnymi” w konwencji kompozycjami, Edward Hartwig zajmował się również fotografią prasową i dokumentalną, a także eksperymentalną już na etapie montażu / kolażu w negatywie.