Tematy malarstwa Teresy Pągowskiej: Człowiek, zwierzę, przedmiot, natura, zwłaszcza morze. Albo inaczej: życie, śmierć, miłość, pożądanie, radość, smutek, rozpacz, samotność. Jej obrazy to zapisy wszystkich uczuć świata. [...] Poprzez pokazanie nadmorskiego pejzażu, zwierząt czy zmysłowych postaci [...] tworzyła własną wizję, własny świat, nasycony nową energią – zwyczajne rzeczy i miejsca na płótnach zyskują niepowtarzalny, czasami subtelny, czasami pełen napięcia klimat, zmieniają się w intrygujący spektakl.
Teresa Pągowska: Mój obraz jest moim obrazem, a jego siła moją siłą, napięcie połączone z luzem bliskim fruwania rodzi się w tych wielu godzinach pracy, która jest pracą ciężką rzemieślnika – poety. To wtedy zachowanie dziecinnej radości malowania łączy się z maksymalną kontrolą umożliwiającą zobaczenie tak ostre, tak jasne, aż niemożliwe i nieoczekiwane („fanaberyjne i nieprzewidywalne“) samo zaistnieje na płótnie, przekształcone w czystą formę. Trzeba dużo wiedzieć, by dużo odrzucać. Ciągle się mylę, nie trafiam, walczę z płótnem – moim przyjacielem i wrogiem jednocześnie. Jesteśmy w tym sami – ono i ja.
Małgorzata Czyńska, Ja jestem ja: Teresa Pągowska, katalog wystawy Galeria Opera, Warszawa 10 V – 30 VI 2018
akryl, tempera, płótno
130 x 140,5 cm
sygn. l.d.: TP. 91
sygn. na odwr. na g. krawędzi płótna: TERESA PĄGOWSKA 1991 130 x 146 cm SKOK W CZARNĄ FALĘ
l.g.: TPągowska
poniżej dedykacja: Barbarze i Clausowi Perch | z wielką przyjaźnią i wdzięcznością za ich miłość do sztuki | T. Pągowska 2.I.1996
Tematy malarstwa Teresy Pągowskiej: Człowiek, zwierzę, przedmiot, natura, zwłaszcza morze. Albo inaczej: życie, śmierć, miłość, pożądanie, radość, smutek, rozpacz, samotność. Jej obrazy to zapisy wszystkich uczuć świata. [...] Poprzez pokazanie nadmorskiego pejzażu, zwierząt czy zmysłowych postaci [...] tworzyła własną wizję, własny świat, nasycony nową energią – zwyczajne rzeczy i miejsca na płótnach zyskują niepowtarzalny, czasami subtelny, czasami pełen napięcia klimat, zmieniają się w intrygujący spektakl.
Teresa Pągowska: Mój obraz jest moim obrazem, a jego siła moją siłą, napięcie połączone z luzem bliskim fruwania rodzi się w tych wielu godzinach pracy, która jest pracą ciężką rzemieślnika – poety. To wtedy zachowanie dziecinnej radości malowania łączy się z maksymalną kontrolą umożliwiającą zobaczenie tak ostre, tak jasne, aż niemożliwe i nieoczekiwane („fanaberyjne i nieprzewidywalne“) samo zaistnieje na płótnie, przekształcone w czystą formę. Trzeba dużo wiedzieć, by dużo odrzucać. Ciągle się mylę, nie trafiam, walczę z płótnem – moim przyjacielem i wrogiem jednocześnie. Jesteśmy w tym sami – ono i ja.
Małgorzata Czyńska, Ja jestem ja: Teresa Pągowska, katalog wystawy Galeria Opera, Warszawa 10 V – 30 VI 2018