Wystawiany: Wystawa obrazów Michała Dobriaka, Muzeum w Kaliszu, II-III 1953.
"W latach l927-l934 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie u Ferdynanda Ruszczyca, Ludomira Ślendzińskiego, Antoniego Szturmana, Jerzego Hoppena. To oni wywarli największy wpływ na jego twórczość. Wnikliwy obserwator, artysta o szczególnej umiejętności patrzenia. Znakomicie operuje światłem i tym co nazywamy doskonałym warsztatem malarskim. W bogatym dorobku artystycznym Michała Dobriaka nie brakuje również martwych natur czy też scen rodzajowych. W swoim długim życiu dorobił się zaledwie kilku wystaw indywidualnych w latach: 1935, 1950, 1953, 1955, 1957, 1961 i 1996. Brał udział także w kilkunastu wystawach zbiorowych, m.in. w latach 1928- 1934 w Wilnie w corocznych tzw. wystawach sprawozdawczych Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Stefana Batorego. (Judyta Dymkowska-Francuz)".
olej, tektura; 50 x 71 cm;
sygn. i dat. p. d.: M. Dobriak. 49.
Na odwrocie kartka wystawowa.
Wystawiany: Wystawa obrazów Michała Dobriaka, Muzeum w Kaliszu, II-III 1953.
"W latach l927-l934 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie u Ferdynanda Ruszczyca, Ludomira Ślendzińskiego, Antoniego Szturmana, Jerzego Hoppena. To oni wywarli największy wpływ na jego twórczość. Wnikliwy obserwator, artysta o szczególnej umiejętności patrzenia. Znakomicie operuje światłem i tym co nazywamy doskonałym warsztatem malarskim. W bogatym dorobku artystycznym Michała Dobriaka nie brakuje również martwych natur czy też scen rodzajowych. W swoim długim życiu dorobił się zaledwie kilku wystaw indywidualnych w latach: 1935, 1950, 1953, 1955, 1957, 1961 i 1996. Brał udział także w kilkunastu wystawach zbiorowych, m.in. w latach 1928- 1934 w Wilnie w corocznych tzw. wystawach sprawozdawczych Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Stefana Batorego. (Judyta Dymkowska-Francuz)".