Wystawiany:
1937 Wilno, pierwsza wystawa pośmiertna "Ferdynand Ruszczyc 1870 - 1936",
1937 Warszawa, TZSP, j.w.
1937/38 Kraków,TPSP, j.w.

Reprodukowany:
Ferdynand Ruszczyc 1870 - 1936.Katalog wystawy pośmiertnej, Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, 1937, ilustr. 1.

Jeden z najwybitniejszych twórców okresu Młodej Polski reprezentujący symbolistyczny nurt sztuki modernizmu. S tudiował w A kademii Sztuk Pięknych w P etersburgu pod kierunkiem I. Szyszkina i A . Kuindżiego. W r. 1898 odbył wielką podróż po Europie, odwiedzając Niemcy, Francję, Belgię, Szwajcarię i W łochy. Już podczas studiów uczestniczył w W ystawach Wiosennych Akademii Sztuk Pięknych w P etersburgu; w latach 1899-1902 wystawiał wraz ze stowarzyszeniem "Mir Iskusstwa" w P etersburgu i M oskwie. Od 1899 r. prezentował swą twórczość w T ZSP w W arszawie. W 1900 r. został członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". W roku 1903 współpracował przy organizowaniu Warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, w której, w latach 1904-7, piastował stanowisko profesora. Przez rok prowadził katedrę pejzażu w A kademii Sztuk Pięknych w K rakowie (1907 r.). Po powrocie na Wileńszczyznę w roku 1908, związał się na wiele lat (1919-32) z uniwersytetem wileńskim. W twórczości malarskiej Ruszczyca niepodzielnie dominował czysty pejzaż. We wczesnych, realistycznych pracach widoczna była fascynacja artysty morzem, którego zmienność wnikliwie obserwował podczas pobytów na Krymie, Rugii i Bornholmie.

30
Ferdynand RUSZCZYC (1870-1936)

Skały nad brzegiem, 1896 r.

olej, płótno naklejone na tekturę,
20 × 29,5 cm
sygn. p. d.: F.Ruszczyc 1896
na odwrocie naklejki z wystawy monograficznej TPSP w Krakowie w grudniu 1937 roku, z numerem 2048 /6/ oraz nalepka z kolekcji rodzinnej

Estymacja: 75 000 - 85 000 zł

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Wystawiany:
1937 Wilno, pierwsza wystawa pośmiertna "Ferdynand Ruszczyc 1870 - 1936",
1937 Warszawa, TZSP, j.w.
1937/38 Kraków,TPSP, j.w.

Reprodukowany:
Ferdynand Ruszczyc 1870 - 1936.Katalog wystawy pośmiertnej, Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, 1937, ilustr. 1.

Jeden z najwybitniejszych twórców okresu Młodej Polski reprezentujący symbolistyczny nurt sztuki modernizmu. S tudiował w A kademii Sztuk Pięknych w P etersburgu pod kierunkiem I. Szyszkina i A . Kuindżiego. W r. 1898 odbył wielką podróż po Europie, odwiedzając Niemcy, Francję, Belgię, Szwajcarię i W łochy. Już podczas studiów uczestniczył w W ystawach Wiosennych Akademii Sztuk Pięknych w P etersburgu; w latach 1899-1902 wystawiał wraz ze stowarzyszeniem "Mir Iskusstwa" w P etersburgu i M oskwie. Od 1899 r. prezentował swą twórczość w T ZSP w W arszawie. W 1900 r. został członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". W roku 1903 współpracował przy organizowaniu Warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, w której, w latach 1904-7, piastował stanowisko profesora. Przez rok prowadził katedrę pejzażu w A kademii Sztuk Pięknych w K rakowie (1907 r.). Po powrocie na Wileńszczyznę w roku 1908, związał się na wiele lat (1919-32) z uniwersytetem wileńskim. W twórczości malarskiej Ruszczyca niepodzielnie dominował czysty pejzaż. We wczesnych, realistycznych pracach widoczna była fascynacja artysty morzem, którego zmienność wnikliwie obserwował podczas pobytów na Krymie, Rugii i Bornholmie.