Obraz reprodukowany w:
"Polska Dzieje Sztuki", Barbara Kokoska, Wyd. R. Kluszczyński, Kraków 2002, str. 98
Ekspertyzy:
Prof. Władysława Jaworska , W-wa, 05.06.2001, zdjęcie
- opinia konserwatorska
Jeden z najwybitniejszych polskich postimpresjonistów silnie związany ze szkołą Pont Aven; do Paryża wyjechał w 1888 by wejść w krąg artystyczno-literackiej elity. Podjął naukę malarstwa w Académie Julian i przez prawie dwa lata uczęszczał do Académie Colarossi. Prawdopodobnie już w 1888 poznał P. Gauguina, a w l. 1890-96 malował w Pont Aven w Bretanii będąc członkiem artystycznej kolonii skupionej wokół twórcy estetyki kluazonizmu i syntetyzmu. W 1896 Ślewiński osiedlił się w pobliskim Le Pouldu. Prezentowany obraz należy do piękniejszych pejzaży morskich, jakie malarz stworzył w porcie rybackim Doëlan w Bretanii. Stylistyka dzieła odzwierciedla artystyczne pokrewieństwo Gauguina i Ślewińskiego, oddaje istotne cechy dekoratywnego obrazowania akcentującego płaszczyznę płótna i syntetyczną plamę barwną. Ślewiński wytrwale malował fragment wybrzeża wraz ze skałami, morzem, rybackimi łodziami i zmiennym teatrem nieba. Oferowany pejzaż malowany cienkimi warstwami farby zachwyca delikatną harmonią tonów masy perłowej i gorętszymi plamami brązów, ugrów i żółcieni w partii skał. Jak zwykle w tego rodzaju kompozycjach artyście bardziej niż o odtworzenie konkretnego fragmentu krajobrazu chodziło o symbolizowanie natury; uchwycenie jej cichego, ponadczasowego trwania. Obraz posiada ekspertyzę prof. Władysławy Jaworskiej. Zreprodukowany został w publikacji B. Kokoskiej "Polska Dzieje Sztuki" (Kluszczyński, Kraków 2002, str. 98).
olej, płótno, 50,2 x 70,3
sygn. p. d.: monogramem wiązanym: WŚlewiński
Obraz reprodukowany w:
"Polska Dzieje Sztuki", Barbara Kokoska, Wyd. R. Kluszczyński, Kraków 2002, str. 98
Ekspertyzy:
Prof. Władysława Jaworska , W-wa, 05.06.2001, zdjęcie
- opinia konserwatorska
Jeden z najwybitniejszych polskich postimpresjonistów silnie związany ze szkołą Pont Aven; do Paryża wyjechał w 1888 by wejść w krąg artystyczno-literackiej elity. Podjął naukę malarstwa w Académie Julian i przez prawie dwa lata uczęszczał do Académie Colarossi. Prawdopodobnie już w 1888 poznał P. Gauguina, a w l. 1890-96 malował w Pont Aven w Bretanii będąc członkiem artystycznej kolonii skupionej wokół twórcy estetyki kluazonizmu i syntetyzmu. W 1896 Ślewiński osiedlił się w pobliskim Le Pouldu. Prezentowany obraz należy do piękniejszych pejzaży morskich, jakie malarz stworzył w porcie rybackim Doëlan w Bretanii. Stylistyka dzieła odzwierciedla artystyczne pokrewieństwo Gauguina i Ślewińskiego, oddaje istotne cechy dekoratywnego obrazowania akcentującego płaszczyznę płótna i syntetyczną plamę barwną. Ślewiński wytrwale malował fragment wybrzeża wraz ze skałami, morzem, rybackimi łodziami i zmiennym teatrem nieba. Oferowany pejzaż malowany cienkimi warstwami farby zachwyca delikatną harmonią tonów masy perłowej i gorętszymi plamami brązów, ugrów i żółcieni w partii skał. Jak zwykle w tego rodzaju kompozycjach artyście bardziej niż o odtworzenie konkretnego fragmentu krajobrazu chodziło o symbolizowanie natury; uchwycenie jej cichego, ponadczasowego trwania. Obraz posiada ekspertyzę prof. Władysławy Jaworskiej. Zreprodukowany został w publikacji B. Kokoskiej "Polska Dzieje Sztuki" (Kluszczyński, Kraków 2002, str. 98).