Jerzy, najmłodszy w słynnej rodzinie Kossaków - batalistów i malarzy koni, wcześnie debiutował, pomagając ojcu w przygotowywaniu rysunków pod jego obrazy. Razem z nim zajmował się portretowaniem ziemian i ich koni podczas podróży po dworach odbywanych dla zdobycia klienteli. Jerzy podejmował wiele tematów, wcześniej ukazywanych przez Wojciecha, które znajdowały chętnych nabywców, należały do nich m.in. sceny z bitew okresu Księstwa Warszawskiego, epopei Napoleona, wojny polsko-bolszewickiej 1920 r.
Prezentowana scena nawiązuje do tematu wyobrażonego w akwareli Juliusza Kossaka Piosnka o koniku żołnierskim z roku 1898. Był on podejmowany wielokrotnie przez Wojciecha i Jerzego.