Sitka to zbiór 365 fotografii stanowiących jeden z wątków cyklu PRZYPADKOWA PRZYJEMNOŚĆ. Są to prace dokumentujące zmieniający się krajobraz resztek wewnątrz zlewozmywaka. To ucieczka ze świata sztuki w najbliższą rzeczywistość. Wskazanie na to, że niezmienny, powtarzalny rytm codzienności, ze swoją określoną strukturą, przewidywalnością stanowi podstawę naszego funkcjonowania w świecie. Sitka stanowią zapis potocznych zdarzeń, o których pisze Jolanta Brach-Czaina w "Szczelinach istnienia", które zazwyczaj pomijamy myśląc o dniu minionym. Powstała kolekcja jest rodzajem dziennika, notatką przypadkowych układów, kompozycji, których istnienie rejestrujemy w sposób automatyczny.
Elżbieta Jabłońska (1970)
Urodziła się w 1970 roku. Mieszka w Kozielcu. W latach 1990-1995 studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1996 pracuje w Zakładzie Rysunku UMK w Toruniu. Twórczość Jabłońskiej wpisywana jest często w obręb sztuki feministycznej czy postfeministycznej, choć artystka unika tak jednoznacznego przypisania. Tworzy głównie instalacje, fotografie, performance oraz działania czasowo-przestrzenne. Wykorzystując i przekształcając popkulturowe stereotypy i klisze kobiecości prowadzi przepełnioną ironią grę z rolami społecznymi przypisanymi kobiecie, a jednocześnie - z mechanizmami instytucji sztuki. Poddaje też refleksji zaangażowanie społeczne artystów (cykl "Pomaganie") oraz bada relacje semantyczne, niepokoi widza nieadekwatnością formy i treści językowego zapisu (neony).
"...realizacje Jabłońskiej dotyczą przede wszystkim problemu schizofrenicznego rozdarcia nowoczesnej jednostki pomiędzy kilkoma/kilkunastoma światami, w których funkcjonuje ona równocześnie i z których każdy domaga się zaangażowania pełni jej osoby..."
Dystans do roli. O sztuce Eli Jabłońskiej. Marek Krajewski
2005/2006/2015
wydruk pigmentowy, Hahnemühle Photo Rag Baryta 315g, 60 x 60 cm,
sygn., dat. i opis na odwrocie,
nakład: 2/7.
Sitka to zbiór 365 fotografii stanowiących jeden z wątków cyklu PRZYPADKOWA PRZYJEMNOŚĆ. Są to prace dokumentujące zmieniający się krajobraz resztek wewnątrz zlewozmywaka. To ucieczka ze świata sztuki w najbliższą rzeczywistość. Wskazanie na to, że niezmienny, powtarzalny rytm codzienności, ze swoją określoną strukturą, przewidywalnością stanowi podstawę naszego funkcjonowania w świecie. Sitka stanowią zapis potocznych zdarzeń, o których pisze Jolanta Brach-Czaina w "Szczelinach istnienia", które zazwyczaj pomijamy myśląc o dniu minionym. Powstała kolekcja jest rodzajem dziennika, notatką przypadkowych układów, kompozycji, których istnienie rejestrujemy w sposób automatyczny.
Elżbieta Jabłońska (1970)
Urodziła się w 1970 roku. Mieszka w Kozielcu. W latach 1990-1995 studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1996 pracuje w Zakładzie Rysunku UMK w Toruniu. Twórczość Jabłońskiej wpisywana jest często w obręb sztuki feministycznej czy postfeministycznej, choć artystka unika tak jednoznacznego przypisania. Tworzy głównie instalacje, fotografie, performance oraz działania czasowo-przestrzenne. Wykorzystując i przekształcając popkulturowe stereotypy i klisze kobiecości prowadzi przepełnioną ironią grę z rolami społecznymi przypisanymi kobiecie, a jednocześnie - z mechanizmami instytucji sztuki. Poddaje też refleksji zaangażowanie społeczne artystów (cykl "Pomaganie") oraz bada relacje semantyczne, niepokoi widza nieadekwatnością formy i treści językowego zapisu (neony).
"...realizacje Jabłońskiej dotyczą przede wszystkim problemu schizofrenicznego rozdarcia nowoczesnej jednostki pomiędzy kilkoma/kilkunastoma światami, w których funkcjonuje ona równocześnie i z których każdy domaga się zaangażowania pełni jej osoby..."
Dystans do roli. O sztuce Eli Jabłońskiej. Marek Krajewski