Pochodzenie:
– własność malarza Adama Hoffmanna;
– Galeria Inny Świat Tadeusz Nyczek & Maciej Szybist, Kraków;
– kolekcja Helen de Borchgrave, Londyn.
Obraz opisany i wystawiany:
– Modern Polish Masters, Helen de Borchgrave Fine Art, London, 6 – 27 VI 1989, kat. poz. 26, s. 19.
Tematyka sportowa jest próbą kompromisu z postulatami epoki, jednak przedziwne, akrobatyczne pozy dziewcząt, ich tajemnicza, erotyczna musztra – sugerują ukryte, podświadome znaczenia. Sportsmenki o ciężkich, masywnych ciałach mają w sobie jakąś patologię. Tęgie i nieproporcjonalne, o rozłożystych biodrach, grubych udach – „jędrne i rzepiaste“, jak powiedziałby Tyrmand – stają w paramilitarnym szyku, tworząc cielesną zaporę, przeszkodę do pokonania. Niektórzy będą interpretować te prace w kontekście politycznym: jako metaforę zniewolenia, podporządkowania i władzy. Inni jako sprzeciw wobec przaśnej, siermiężnej seksualności PRL-u, z jego proletariacką urodą krzepkich, wyzbytych kobiecości traktorzystek. Osobliwe, sportowe inscenizacje Nowosielskiego kryją w sobie jednak zbyt wiele widocznej przyjemności autora, by ich erotyzm można było uznać za „opozycyjny“.
Krystyna Czerni, Nietoperz w świątyni. Biografia Jerzego Nowosielskiego, Kraków 2018, s. 169
olej, płótno szyte pionowo przez środek
100 x 67,2 cm
na odwr. na płótnie pieczątka zezwalająca na wywóz za granicę z numerem i podpisem
Pochodzenie:
– własność malarza Adama Hoffmanna;
– Galeria Inny Świat Tadeusz Nyczek & Maciej Szybist, Kraków;
– kolekcja Helen de Borchgrave, Londyn.
Obraz opisany i wystawiany:
– Modern Polish Masters, Helen de Borchgrave Fine Art, London, 6 – 27 VI 1989, kat. poz. 26, s. 19.
Tematyka sportowa jest próbą kompromisu z postulatami epoki, jednak przedziwne, akrobatyczne pozy dziewcząt, ich tajemnicza, erotyczna musztra – sugerują ukryte, podświadome znaczenia. Sportsmenki o ciężkich, masywnych ciałach mają w sobie jakąś patologię. Tęgie i nieproporcjonalne, o rozłożystych biodrach, grubych udach – „jędrne i rzepiaste“, jak powiedziałby Tyrmand – stają w paramilitarnym szyku, tworząc cielesną zaporę, przeszkodę do pokonania. Niektórzy będą interpretować te prace w kontekście politycznym: jako metaforę zniewolenia, podporządkowania i władzy. Inni jako sprzeciw wobec przaśnej, siermiężnej seksualności PRL-u, z jego proletariacką urodą krzepkich, wyzbytych kobiecości traktorzystek. Osobliwe, sportowe inscenizacje Nowosielskiego kryją w sobie jednak zbyt wiele widocznej przyjemności autora, by ich erotyzm można było uznać za „opozycyjny“.
Krystyna Czerni, Nietoperz w świątyni. Biografia Jerzego Nowosielskiego, Kraków 2018, s. 169