Malarz, pedagog, członek Bractwa św. Łukasza, Ładu i Bloku Zaw. Art. Plastyków. W 1917-20 studiował w warszawskiej Szkole Rysunkowej u M. Kotarbińskiego i J. Kauzika, w latach 1921-22 w prywatnej szkole K. Krzyżanowskiego, do 1926 w SSP w pracowni T. Pruszkowskiego. Pracował też w tym okresie nad grafiką u W. Skoczylasa, witrażem u M. Kotarbińskiego i technologią malarstwa u T. Noskowskiego. Następnie przez trzy lata mieszkał we Francji. Debiutował w 1928 na I wystawie Bractwa św. Łukasza. Od tego czasu brał czynny udział w życiu artystycznym i licznych wystawach w kraju i za granicą. W 1929 podjął pracę pedagogiczną w warszawskiej SSP (a następnie ASP) oraz później w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa. W latach 1935-38 związany był z miesięcznikiem "Plastyka". Publikował w nim liczne artykuły oraz pełnił funkcje członka kolegium redakcyjnego i przez pewien czas redaktora naczelnego. Malował głównie portrety i pejzaże. Zajmował się projektowaniem witraży i polichromii ściennych do wnętrz kościelnych. Prace jego cechują prostota i bezpretensjonalność, duża wrażliwość na kolor oraz rzetelność warsztatowa. Charakterystyczna jest jego metoda malarska: podtrzymywanie każdej barwy ciepłej zimną i każdej zimnej ciepłą oraz różnorodność struktury obrazów: raz o fakturze drobnoziarnistej, czasem z szerokimi śladami pędzla lub elementami graficzności. Obraz namalowany fakturowo, utrzymany w chłodnej kolorystyce barwnej. Kompozycja podzielona jest na trzy strefy zieleni trawy, na której stoi ciąg drewnianych ciemnych łodzi rybackich wyciągniętych na brzeg. Powyżej rozciąga się szare zachmurzone niebo.