Włodzimierz Przerwa-Tetmajer ukończył filologię klasyczną na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, po czym studiował malarstwo w Akademii wiedeńskiej (1882) u Ch. Griepenkerla, w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (z przerwami w latach 1875-95) u Władysława Łuszczkiewicza, Floriana Cynka, Leopolda Loefflera i Jana Matejki, a także w Monachium u A. Wagnera i w paryskiej Académie Colarossi. Po uzyskaniu stypendium cesarskiego przebywał w Rzymie. Po powrocie mieszkał w Krakowie, gdzie miał pracownię. Od 1890 często przebywał w Bronowicach pod Krakowem, a w 1895 zamieszkał tam na stałe. Ożenił się z córką tamtejszego gospodarza Anną Mikołajczykówną. Był pierwowzorem postaci Gospodarza w dramacie Stanisława Wyspiańskiego Wesele. Od roku 1897 był członkiem i uczestnikiem wystaw Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Był także jednym z założycieli Towarzystwa "Polska Sztuka Stosowana" (1901), członkiem i wiceprezesem grupy "Zero". Malował barwne sceny rodzajowe, głównie o tematyce wiejskiej i pejzaże. Zajmował się grafiką, ilustracją książkową, scenografią oraz malarstwem ściennym. Jego dziełem jest, m.in. polichromia kaplicy Św. Trójcy w katedrze na Wawelu. "(...) aczkolwiek w dorobku Tetmajera przeważa kierunek ludowy, nie ogranicza się artysta bynajmniej do tej sfery, ale ogarnia całą dziedzinę malarskiego kunsztu, (...) ma na swe usługi niemal wszystkie dziedziny malarstwa i we wszystkich przedstawia się jako majster pierwszorzędnego talentu. (...) Włodzimierz Tetmajer (...) jest także portrecistą - i jak we wszystkich dziedzinach, tak i w tej talent jego stworzył dzieła niepośledniej wartości." (J. Czernecki, Włodzimierz Tetmajer, Kraków 1911, s. 5 i s. 12)
Olej, płótno; 82 x 101 cm
Sygnowany p.d.: WT
Włodzimierz Przerwa-Tetmajer ukończył filologię klasyczną na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, po czym studiował malarstwo w Akademii wiedeńskiej (1882) u Ch. Griepenkerla, w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (z przerwami w latach 1875-95) u Władysława Łuszczkiewicza, Floriana Cynka, Leopolda Loefflera i Jana Matejki, a także w Monachium u A. Wagnera i w paryskiej Académie Colarossi. Po uzyskaniu stypendium cesarskiego przebywał w Rzymie. Po powrocie mieszkał w Krakowie, gdzie miał pracownię. Od 1890 często przebywał w Bronowicach pod Krakowem, a w 1895 zamieszkał tam na stałe. Ożenił się z córką tamtejszego gospodarza Anną Mikołajczykówną. Był pierwowzorem postaci Gospodarza w dramacie Stanisława Wyspiańskiego Wesele. Od roku 1897 był członkiem i uczestnikiem wystaw Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Był także jednym z założycieli Towarzystwa "Polska Sztuka Stosowana" (1901), członkiem i wiceprezesem grupy "Zero". Malował barwne sceny rodzajowe, głównie o tematyce wiejskiej i pejzaże. Zajmował się grafiką, ilustracją książkową, scenografią oraz malarstwem ściennym. Jego dziełem jest, m.in. polichromia kaplicy Św. Trójcy w katedrze na Wawelu. "(...) aczkolwiek w dorobku Tetmajera przeważa kierunek ludowy, nie ogranicza się artysta bynajmniej do tej sfery, ale ogarnia całą dziedzinę malarskiego kunsztu, (...) ma na swe usługi niemal wszystkie dziedziny malarstwa i we wszystkich przedstawia się jako majster pierwszorzędnego talentu. (...) Włodzimierz Tetmajer (...) jest także portrecistą - i jak we wszystkich dziedzinach, tak i w tej talent jego stworzył dzieła niepośledniej wartości." (J. Czernecki, Włodzimierz Tetmajer, Kraków 1911, s. 5 i s. 12)