Wincenty Wodzinowski ukończył warszawską Szkołę Rysunkową, krakowską Szkołę Sztuk Pięknych oraz monachijską Akademię Sztuk Pięknych. W 1892 r. powrócił do kraju i osiadł pod Krakowem w Swoszowicach. Jego twórczość w pełni dała wyraz fascynacji wsią i życiem z nią związanym. Malarski dorobek Wodzinowskiego zdominowały folklorystyczne sceny rodzajowe malowane swobodnie z charakterystycznym dynamizmem i żywiołowością, przesiąknięte radością życia. Artysta ukazywał postaci roześmianych, zajętych pracą lub odpoczywających wiejskich dziewczyn i mężczyzn.
Olej, tektura; 47,7 x 65,5 cm
Sygnowany brązowym olejem p.d.: W Wodzinowski
Na odwrocie naklejona kartka (maszynopis) z opinią dr Stanisława Dąbrowskiego
Wincenty Wodzinowski ukończył warszawską Szkołę Rysunkową, krakowską Szkołę Sztuk Pięknych oraz monachijską Akademię Sztuk Pięknych. W 1892 r. powrócił do kraju i osiadł pod Krakowem w Swoszowicach. Jego twórczość w pełni dała wyraz fascynacji wsią i życiem z nią związanym. Malarski dorobek Wodzinowskiego zdominowały folklorystyczne sceny rodzajowe malowane swobodnie z charakterystycznym dynamizmem i żywiołowością, przesiąknięte radością życia. Artysta ukazywał postaci roześmianych, zajętych pracą lub odpoczywających wiejskich dziewczyn i mężczyzn.