Zdzisław Przebindowski, syn malarza Franciszka Przebindowskiego, studia artystyczne rozpoczął w latach 1920-1925 w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Poznaniu, a następnie - w latach 1925-1929 - kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Fryderyka Pautscha, Władysława Jarockiego i Jana Wojnarskiego. Otrzymane stypendium zagraniczne umożliwiło mu dłuższy pobyt w Paryżu. Później był jeszcze we Włoszech, zatrzymując się w Wenecji, Florencji i w Rzymie. Podróżował tez do północnej Afryki. Jeszcze przed wojną został nauczycielem rysunku ASP w Krakowie, a później - od 1945 do 1972 - pełnił funkcje wykładowcy tej uczelni. Należał do kilku stowarzyszeń twórczych, m.in. Tow. Artystów Sztuka, krakowskiego TPSP i ZPAP. Twórczość artysty obejmuje głównie malarstwo olejne, akwarelę i grafikę. Malował pejzaże, sceny rodzajowe, widoki miejskie, portrety, martwe natury, kwiaty i akty. "Jego malarstwo cechuje świeżość ujęcia, szeroka faktura, intensywny i żywy koloryt oraz znaczny stopień komunikatywności" (T. Dobrowolski). Uczestniczył w licznych wystawach. Jego prace znajdują się, m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie i Poznaniu, w Muzeum Śląska Opolskiego, Muzeach w Grudziądzu, Białej Podlaskiej czy Częstochowie. Artysta został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Od 1996 jest patronem jednej z ulic Krakowa.