Malarz. Uprawiał malarstwo początkowo o tematyce historyczno obyczajowej, a następnie wiejskiej oraz religijnej (obrazy znajdują się w kościołach w Warce i Luszewie). Pochodził z osiadłej na Mazowszu szlacheckiej rodziny herbu Prawdzic. Uczęszczał do gimnazjum w Warszawie, uczył się malarstwa i rysunku u Wojciecha Gersona. Po roku 1890 wyjechał do Monachium. Od roku 1892 przesyłał swoje prace na wystawy do Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Szybko zdobył popularność wśród nabywców i krytyków, którzy zachwycali się zwłaszcza impresjonistycznym światłem. Jego obrazy były reprodukowane w latach 1885-98 na łamach "Tygodnika Ilustrowanego", "Biesiady Literackiej", "Kłosów". Do kraju powrócił około 1895 roku. Zamieszkał najprawdopodobniej w majątku ciotki w Luszewie. W latach 1897-1901 przestał nadsyłać prace na wystawy TZSP. Około roku 1901 zamieszkał w nowym majątku rodziny - w Wo¼nikach koło Płońska. Ponownie wystawiał w Zachęcie w 1901 i 1902. Od 1903 zaczyna malować obrazy niewielkich formatów - osoby z bliskiego otocznia, wnętrza, krajobrazy. Kadrowanie i tzw. "żabia perspektywa" przypisywane są zamiłowaniu artysty do fotografii. Ostatnie lata życia - po śmierci żony (1908) spędził w samotności. Jego syn Jan Chryzostom (1908-1978) także był malarzem. Dzieła artysty eksponowane były pośmiertnie trzykrotnie na wystawach: "Wojciech Gerson i Jego uczniowie" (1931), "Polska i jej lud w malarstwie XIX/XX wieku" (1934) oraz na wystawie monograficznej w Muzeum Okręgowym w Ciechanowie (1997). Obrazy Ciemniewskiego znajdują się w zbiorach prywatnych, Muzeum Narodowym w Warszawie (depozyt w Ambasadzie RP w Moskwie) oraz w Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie.