Tom pierwszy zbioru listów Marii de Rabutin Chantal, markizy de Sévigné (1626-1696), do swej córki hrabiny de Grignan. Listy markizy ukazują niezwykle żywy obraz społeczeństwa francuskiego doby Ludwika XIV z punktu widzenia jego elit.
Markiza Marie de Rabutin-Chantal SÉVIGNÉ (1626-1696), napisała około 1,700 listów wysłanych do swej córki. Naturalny, spontaniczny ich charakter przełamał dotychczasowy kanon korespondencji i ustanowił nowy model tego gatunku. Markiza pochodziła ze starej burgundzkiej szlachty i została wprowadzona w paryskie środowisko dworu królewskiego po swym ślubie w roku 1644 z Henrykiem de Sévigné, bretońskim szlachcicem, który przepuścił większość jej posagu zanim nie zginął w pojedynku w roku 1651. Mme de Sévigné samotnie odtąd wychowywała swoje dzieci: Franćois Marguerite (ur. w 1646 r.) i Karola (ur. w 1648 r.). Chociaż nadal bywała w salonach paryskiej socjety to całkowicie poświęciła się wychowywaniu swych dzieci. W 1669 r. jej córka wyszła za mąż za hrabiego Grignan i przeniosła się z nim razem do Prowansji. Markiza po rozstaniu się z córką poczuła się bardzo samotna i aby się oderwać od smutnych myśli zaczęła córce opisywać nowinki z Paryża. Większość listów powstała w ciągu pierwszych siedmiu lat po ich rozstaniu. Markiza opisuje w nich bieżące nowiny ze sfer arystokracji, opisując wybitne postaci ówczesnego Towarzystwa, komentuje wydarzenia światowe oraz opisuje swe życie codzienne w Paryżu. Ten gawędziarski styl nadaje listom markizy nieprzemijający walor świadectwa epoki. Listy markizy de Sévigné, obejmujące prawie pięćdziesiąt lat niezwykle burzliwego okresu kultury francuskiej (1648-1696) stanowiły ulubioną lekturę pisarzy od Woltera po Virginię Woolf. Od ich pierwszej publikacji w 1726 r., listy markizy de Sévigné zajmują trwałą pozycję w historii literatury francuskiej i nadal stanowią kopalnię informacji dla historyków badających czasy Ludwika XIV.
Recueil des lettres de Madame la marquise de
ą Madame la comtesse de Grignan sa fille. Nouvelle édition. Tome I. Paris 1738. Rollin fils, Libraire, 8vo, portret autorki w miedziorycie, s. XXX, 452, (4), finaliki i ozdobniki w drzeworycie, opr. współcz. psk. ze złoc., brzegi k. barwione Na przedniej okładzinie tłoczony złotem superekslibris heraldyczny rycerza maltańskiego W.O. Biernackiego-Poray (ekslibris również wewnątrz egz.).
Drobne rdzawe plamki. Poza tym stan bardzo dobry. Ładny egz. Rzadka XVIII-wieczna edycja.
Tom pierwszy zbioru listów Marii de Rabutin Chantal, markizy de Sévigné (1626-1696), do swej córki hrabiny de Grignan. Listy markizy ukazują niezwykle żywy obraz społeczeństwa francuskiego doby Ludwika XIV z punktu widzenia jego elit.
Markiza Marie de Rabutin-Chantal SÉVIGNÉ (1626-1696), napisała około 1,700 listów wysłanych do swej córki. Naturalny, spontaniczny ich charakter przełamał dotychczasowy kanon korespondencji i ustanowił nowy model tego gatunku. Markiza pochodziła ze starej burgundzkiej szlachty i została wprowadzona w paryskie środowisko dworu królewskiego po swym ślubie w roku 1644 z Henrykiem de Sévigné, bretońskim szlachcicem, który przepuścił większość jej posagu zanim nie zginął w pojedynku w roku 1651. Mme de Sévigné samotnie odtąd wychowywała swoje dzieci: Franćois Marguerite (ur. w 1646 r.) i Karola (ur. w 1648 r.). Chociaż nadal bywała w salonach paryskiej socjety to całkowicie poświęciła się wychowywaniu swych dzieci. W 1669 r. jej córka wyszła za mąż za hrabiego Grignan i przeniosła się z nim razem do Prowansji. Markiza po rozstaniu się z córką poczuła się bardzo samotna i aby się oderwać od smutnych myśli zaczęła córce opisywać nowinki z Paryża. Większość listów powstała w ciągu pierwszych siedmiu lat po ich rozstaniu. Markiza opisuje w nich bieżące nowiny ze sfer arystokracji, opisując wybitne postaci ówczesnego Towarzystwa, komentuje wydarzenia światowe oraz opisuje swe życie codzienne w Paryżu. Ten gawędziarski styl nadaje listom markizy nieprzemijający walor świadectwa epoki. Listy markizy de Sévigné, obejmujące prawie pięćdziesiąt lat niezwykle burzliwego okresu kultury francuskiej (1648-1696) stanowiły ulubioną lekturę pisarzy od Woltera po Virginię Woolf. Od ich pierwszej publikacji w 1726 r., listy markizy de Sévigné zajmują trwałą pozycję w historii literatury francuskiej i nadal stanowią kopalnię informacji dla historyków badających czasy Ludwika XIV.