o prostych bokach, z centralnie umieszczoną, ryzalitowo wysuniętą, zamykaną jednoskrzydłowo szafką, ujętą połkami na bokach i u dołu, wsparta na sześciu nóżkach (czterech od frontu, dwóch od tyłu), fornirowana mahoniem, dekorowana mosiężnymi klasycyzującymi okuciami.

Serwantka w formie i dekoracji nawiązująca do zachodnioeuropejskiego klasycyzmu z końca XVIII i pocz. XIX w. Epoka ta w meblarstwie stała się ponownie modna na pocz. XIX wieku. Meble te jednakże były wykonywane już w sposób wielkoprzemysłowy, w przeciwieństwie do wykonywanych ręcznie pierwowzorów. Przez co miały idealny wygląd, ale brak im było indywidualizmu. Mebel wykonany na bardzo dobrym poziomie stolarskim.