Amand-Durand był wielkim wielbicielem Rembrandta. Pragnął przestudiować płyty i techniki mistrza. Niestety w tamtym czasie pozostało tylko około 100 znanych płyt, na których można było uzyskać wyciski doskonałej jakości. Przez 100 lat większość płyt Rembrandta owiana była tajemnicą. Z biegiem czasu niektóre płyty Rembrandta zaczęły pojawiać się w przestrzeni publicznej ale tym czasie płyty Rembrandta były już zniszczone i matowe. Amand Durand poszukiwał i intensywnie studiował dzieła dostępne jedynie w kolekcjach. Odtąd większą część swojego życia spędził na dokładnym kopiowaniu obrazów Rembrandta na miedzianych płytach. Ich niewiarygodną klarowność i dokładność udało się osiągnąć dzięki temu, że Amand-Durand za przewodnik obrał sobie nie zużyte i matowe płyty, lecz ryciny pierwszego i drugiego stanu oryginalnych dzieł mistrza. W 1855 roku konserwator Gabinetu Estampes George Duplessis tak docenił geniusz Duranda, że kazał opublikować jego prace w książkach należących do Bibliotheque Nationale we Francji. Amand-Durand pełnił funkcję mistrza ryciny w antologii rycin europejskich, które stały się tak cenne, że w większości bibliotek trzymano je pod ścisłą kontrolą.
Wkrótce po śmierci Amanda-Duranda w 1905 r. jego oryginalne miedziane płyty trafiły do prestiżowej francuskiej rodziny wydawniczej DOMINIQUE VINCENT et Cie. Publikowali oni głównie prace do ilustracji książkowych dla Bibliotheque Nationale i Luwru jako piękne dokładne kopie Rembrandta. Sporadycznie sprzedawano osobom prywatnym zainteresowanym tym wyjątkowym dziełem. Amerykański dealer zakupił a latach 80-tych XX wieku wszystkie 348 oryginalnych miedzianych płyt. Dzięki temu amerykańska publiczność mogła zobaczyć także tę niewyobrażalną historię o tym, jak wybitny rzemieślnik swoim talentem i poświęceniem dla wielkiego mistrza Rembrandta stworzył akwaforty o wybitnej jakości.
Ponad sto lat po odtworzeniu przez Amanda Duranda rycin Rembrandta korzyści płynące z jego przywiązania do jakości i piękna są ponownie odczuwalne w całym świecie sztuki. Niniejsza akwaforta została wykonana z przetworzonej oryginalnej miedzianej płyty przez Amanda Duranda pod koniec XIX wieku.
Self-Portrait with Raised Sabre (Autoportret z podniesioną szablą – 1654)
Akwaforta, papier 15 x 11,5 cm (odcisk płyty), sygn. Z płyty l.g. „Rembrandt 1654”, pod kompozycją sucha pieczęć grawera Amand Durand., oprawiony w ramę 36 x 28 cm. Załączony oryginalny certyfikat.
Nr ref. 18 według katalogu brytyjskiego, około 1797 r., to ręcznie rysowana Akwaforta z oryginalnych miedzianych płyt Rembrandta autorstwa Armanda-Duranda (1831-1905) nadzorowana przez Art World Industries, inc.
Amand-Durand był wielkim wielbicielem Rembrandta. Pragnął przestudiować płyty i techniki mistrza. Niestety w tamtym czasie pozostało tylko około 100 znanych płyt, na których można było uzyskać wyciski doskonałej jakości. Przez 100 lat większość płyt Rembrandta owiana była tajemnicą. Z biegiem czasu niektóre płyty Rembrandta zaczęły pojawiać się w przestrzeni publicznej ale tym czasie płyty Rembrandta były już zniszczone i matowe. Amand Durand poszukiwał i intensywnie studiował dzieła dostępne jedynie w kolekcjach. Odtąd większą część swojego życia spędził na dokładnym kopiowaniu obrazów Rembrandta na miedzianych płytach. Ich niewiarygodną klarowność i dokładność udało się osiągnąć dzięki temu, że Amand-Durand za przewodnik obrał sobie nie zużyte i matowe płyty, lecz ryciny pierwszego i drugiego stanu oryginalnych dzieł mistrza. W 1855 roku konserwator Gabinetu Estampes George Duplessis tak docenił geniusz Duranda, że kazał opublikować jego prace w książkach należących do Bibliotheque Nationale we Francji. Amand-Durand pełnił funkcję mistrza ryciny w antologii rycin europejskich, które stały się tak cenne, że w większości bibliotek trzymano je pod ścisłą kontrolą.
Wkrótce po śmierci Amanda-Duranda w 1905 r. jego oryginalne miedziane płyty trafiły do prestiżowej francuskiej rodziny wydawniczej DOMINIQUE VINCENT et Cie. Publikowali oni głównie prace do ilustracji książkowych dla Bibliotheque Nationale i Luwru jako piękne dokładne kopie Rembrandta. Sporadycznie sprzedawano osobom prywatnym zainteresowanym tym wyjątkowym dziełem. Amerykański dealer zakupił a latach 80-tych XX wieku wszystkie 348 oryginalnych miedzianych płyt. Dzięki temu amerykańska publiczność mogła zobaczyć także tę niewyobrażalną historię o tym, jak wybitny rzemieślnik swoim talentem i poświęceniem dla wielkiego mistrza Rembrandta stworzył akwaforty o wybitnej jakości.
Ponad sto lat po odtworzeniu przez Amanda Duranda rycin Rembrandta korzyści płynące z jego przywiązania do jakości i piękna są ponownie odczuwalne w całym świecie sztuki. Niniejsza akwaforta została wykonana z przetworzonej oryginalnej miedzianej płyty przez Amanda Duranda pod koniec XIX wieku.