Antoni Fałat - malarz, rysownik i grafik, współzałożyciel grupy "Aut" oraz jeden z inicjatorów ruchu artystycznego "O poprawę". W roku 1969 uzyskał dyplom z wyróżnieniem u A. Kobzdeja na Wydziale Malarstwa i Grafiki warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W roku 1992 utworzył Europejską Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie i został jej kierownikiem. Przez cztery lata (1992-96) był członkiem Rady Kultury przy prezydencie RP. Pierwsze swoje prace zaprezentował w roku 1968 i odtąd stale wystawia na licznych pokazach indywidualnych oraz przeglądach zbiorowych zarówno w wielu miastach w kraju jak i za granicą (niemal we wszystkich państwach Europy, Ameryki Północnej i w Australii). Oprócz licznych nagród uzyskanych za swoje prace otrzymał także Medal Komisji Edukacji Narodowej za zasługi dla oświaty i wychowania. Swoje obrazy maluje w ograniczonej gamie barwnej, często inspirując się XIX-wieczną fotografią portretową. Sięgając do rodzinnych albumów stworzył monumentalny cykl malarski Portrety polskie (1969-1974) utrzymany w kolorach czerni i błękitów. Z czasem artysta rozszerzył nieco gamę barw, a do swoich obrazów wprowadził nutę ironii i humoru.
Akryl, płótno; 99,5 x 80 cm
Sygn. p.d.: Ant. Fałat 6.II.91
Na górnej listwie blejtramu napis ołówkiem: "Sekstet"
Antoni Fałat - malarz, rysownik i grafik, współzałożyciel grupy "Aut" oraz jeden z inicjatorów ruchu artystycznego "O poprawę". W roku 1969 uzyskał dyplom z wyróżnieniem u A. Kobzdeja na Wydziale Malarstwa i Grafiki warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W roku 1992 utworzył Europejską Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie i został jej kierownikiem. Przez cztery lata (1992-96) był członkiem Rady Kultury przy prezydencie RP. Pierwsze swoje prace zaprezentował w roku 1968 i odtąd stale wystawia na licznych pokazach indywidualnych oraz przeglądach zbiorowych zarówno w wielu miastach w kraju jak i za granicą (niemal we wszystkich państwach Europy, Ameryki Północnej i w Australii). Oprócz licznych nagród uzyskanych za swoje prace otrzymał także Medal Komisji Edukacji Narodowej za zasługi dla oświaty i wychowania. Swoje obrazy maluje w ograniczonej gamie barwnej, często inspirując się XIX-wieczną fotografią portretową. Sięgając do rodzinnych albumów stworzył monumentalny cykl malarski Portrety polskie (1969-1974) utrzymany w kolorach czerni i błękitów. Z czasem artysta rozszerzył nieco gamę barw, a do swoich obrazów wprowadził nutę ironii i humoru.