Muzeum Narodowe w Warszawie, Władysław Podkowiński, Katalog oprac. E. Charazińska, Warszawa 1990, s.171-2.
Władysław Podkowiński uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej (1880-84 u W. Gersona i A. Kamińskiego), przez rok studiował w Akademii petersburskiej (1885/86, m.in. u B. Willewaldego). Wraz z Józefem Pankiewiczem wyjechał w 1889 r. na dziewięć miesięcy do Paryża, gdzie obaj zetknęli się z impresjonizmem. Po powrocie mieszkał w Warszawie. Malował portrety, pejzaże i sceny rodzajowe. Wykonywał tez ilustracje do powieści i czasopism, m.in. do "Tygodnika Ilustrowanego".
Prezentowana kompozycja należy do cyklu ilustracji do powieści zamieszczanych w odcinkach w prasie. Podobne projekty, przeznaczone do noweli Wiktora Gomulickiego Sąd Ostateczny były prezentowane na wystawie monograficznej artysty w Muzeum Narodowym w Warszawie w 1990 r.
Akwarela, gwasz papier;
34,5 x 28 cm (w świetle passe-partout)
Muzeum Narodowe w Warszawie, Władysław Podkowiński, Katalog oprac. E. Charazińska, Warszawa 1990, s.171-2.
Władysław Podkowiński uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej (1880-84 u W. Gersona i A. Kamińskiego), przez rok studiował w Akademii petersburskiej (1885/86, m.in. u B. Willewaldego). Wraz z Józefem Pankiewiczem wyjechał w 1889 r. na dziewięć miesięcy do Paryża, gdzie obaj zetknęli się z impresjonizmem. Po powrocie mieszkał w Warszawie. Malował portrety, pejzaże i sceny rodzajowe. Wykonywał tez ilustracje do powieści i czasopism, m.in. do "Tygodnika Ilustrowanego".
Prezentowana kompozycja należy do cyklu ilustracji do powieści zamieszczanych w odcinkach w prasie. Podobne projekty, przeznaczone do noweli Wiktora Gomulickiego Sąd Ostateczny były prezentowane na wystawie monograficznej artysty w Muzeum Narodowym w Warszawie w 1990 r.