Rysownik, ilustrator, malarz. Szkołę realną ukończył w Warszawie, po czym - w latach 1880-1881 kształcił się w warszawskiej Szkole Rysunkowej u Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamińskiego. Był także uczniem Michała Elwiro Andriollego i pod jego wpływem zajął się przede wszystkim rysunkiem i ilustracją. Od 1880 zamieszczał rysunki w piśmie "Ogrodnik polski", a później także w innych czasopismach ilustrowanych ("Kłosy", "Tygodnik Ilustrowany", "Biesiada Literacka" i inne). W 1886 przeniósł się do Krakowa, gdzie współpra-cował z pismem "Świat", a w 1887 zdobył I nagrodę w konkursie TPSP. W 1888 wyjechał do Francji; mieszkał pod Paryżem i uczył się jeszcze u L. Bonnata, R. Collina i F. Cormona. Ceniony jako rysownik-ilustrator był współpracownikiem francuskiego pisma "Illustration". Zamówienia otrzymywał także z Anglii i Ameryki. Współpracował z paryskim domem towa-rowym Au Bon Marché; był projektantem mody damskiej, tkanin i tapet. Od 1897 należał do Polskiego Koła Literacko-Artystycznego, od 1928 do Cercle des Artistes Polonais w Paryżu. W 1930 otrzymał francuską Legię Honorową. Malował akwarelą, olejno i pastelem, posłu-giwał się kredką, tuszem, sepią i gwaszem. Tworzył kompozycje symboliczne, religijne i pejzaże. Ale przede wszystkim był rysownikiem-ilustratorem, cenionym za mistrzostwo warsztatowe, wierność i staranność wykonania. Wśród licznych książkowych ilustracji wykonanych przez artystę, w Polsce najlepiej znane były kartony rysunkowe do"Dzia-dów" Mickiewicza (1896), "Ogniem i mieczem" oraz"Potopu" Sienkiewicza. Tworzył całe cykle rysunkowe lub olejne, m. in. "Z życia artysty" (1890), "Emigracja" (1893) czy "Sen Matki" 1893). Był autorem szeregu akwarel i rysunków związanych z I wojną światową, np. "Żniwo pod Verdun", "Alegoria zwycięstwa". Wystawiał w Salonie Krywulta i TZSP w Warszawie, w TPSP w Krakowie, we Lwowie i Poznaniu oraz w Berlinie, Kijowie, Paryżu, Marsylii czy Bordeaux. Prace artysty znajdują się, m.in. w zbiorach Muzeów Narodowych w Warszawie i Krakowie.
Olej, tektura;
41 X 56 cm
Sygnowany l.d.: C (?). JANKOWSKI | 1912
Rysownik, ilustrator, malarz. Szkołę realną ukończył w Warszawie, po czym - w latach 1880-1881 kształcił się w warszawskiej Szkole Rysunkowej u Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamińskiego. Był także uczniem Michała Elwiro Andriollego i pod jego wpływem zajął się przede wszystkim rysunkiem i ilustracją. Od 1880 zamieszczał rysunki w piśmie "Ogrodnik polski", a później także w innych czasopismach ilustrowanych ("Kłosy", "Tygodnik Ilustrowany", "Biesiada Literacka" i inne). W 1886 przeniósł się do Krakowa, gdzie współpra-cował z pismem "Świat", a w 1887 zdobył I nagrodę w konkursie TPSP. W 1888 wyjechał do Francji; mieszkał pod Paryżem i uczył się jeszcze u L. Bonnata, R. Collina i F. Cormona. Ceniony jako rysownik-ilustrator był współpracownikiem francuskiego pisma "Illustration". Zamówienia otrzymywał także z Anglii i Ameryki. Współpracował z paryskim domem towa-rowym Au Bon Marché; był projektantem mody damskiej, tkanin i tapet. Od 1897 należał do Polskiego Koła Literacko-Artystycznego, od 1928 do Cercle des Artistes Polonais w Paryżu. W 1930 otrzymał francuską Legię Honorową. Malował akwarelą, olejno i pastelem, posłu-giwał się kredką, tuszem, sepią i gwaszem. Tworzył kompozycje symboliczne, religijne i pejzaże. Ale przede wszystkim był rysownikiem-ilustratorem, cenionym za mistrzostwo warsztatowe, wierność i staranność wykonania. Wśród licznych książkowych ilustracji wykonanych przez artystę, w Polsce najlepiej znane były kartony rysunkowe do"Dzia-dów" Mickiewicza (1896), "Ogniem i mieczem" oraz"Potopu" Sienkiewicza. Tworzył całe cykle rysunkowe lub olejne, m. in. "Z życia artysty" (1890), "Emigracja" (1893) czy "Sen Matki" 1893). Był autorem szeregu akwarel i rysunków związanych z I wojną światową, np. "Żniwo pod Verdun", "Alegoria zwycięstwa". Wystawiał w Salonie Krywulta i TZSP w Warszawie, w TPSP w Krakowie, we Lwowie i Poznaniu oraz w Berlinie, Kijowie, Paryżu, Marsylii czy Bordeaux. Prace artysty znajdują się, m.in. w zbiorach Muzeów Narodowych w Warszawie i Krakowie.