Znakomity rysownik - ilustrator, malarz, projektant i plakacista reklamowy, także jeden z najbardziej popularnych grafików użytkowych i portrecistów okresu dwudziestolecia międzywojennego. Wywodził się z rodziny o tradycjach artystycznych zapoczątkowanych przez Jana Piotra Norblina, rysownika i malarza sprowadzonego z Francji w latach 70. XVIII w. na książęcy dwór Czartoryskich. Dziad Stefana - Aleksander Jan był rzeźbiarzem, a ojciec - Stanisław Ignacy - znanym warszawskim przemysłowcem. Stefan Norblin tworzył w stylu art deco. Jego prace odznaczają się elegancją i wyszukaną kompozycją. Zaczynał jako karykaturzysta wybitnych osobistości oraz ilustrator pism i licznych książek. Po wojnie polsko-bolszewickiej osiadł w Warszawie stając się jedną z czołowych postaci tamtejszej elity towarzyskiej. W latach 30. skoncentrował się na malarstwie portretowym. Do jego klientów należały najwybitniejsze postacie świata polityki, arystokracji, kultury i filmu. We wrześniu 1939 r. Norblin wraz z żoną wyjechał z Polski. Na jakiś czas osiadł w Indiach, gdzie malował na zlecenia lokalnych notabli. W 1944 r. miał nawet wystawę indywidualną w Bombaju. W 1946 r. wyjechał do San Francisco. Zagrożony utratą wzroku, popełnił samobójstwo.
Akwarela, gwasz, piórko, karton; 36,1 x 31,9 cm
Sygnowany czarnym tuszem p. d.: S. Norblin | 21.
Znakomity rysownik - ilustrator, malarz, projektant i plakacista reklamowy, także jeden z najbardziej popularnych grafików użytkowych i portrecistów okresu dwudziestolecia międzywojennego. Wywodził się z rodziny o tradycjach artystycznych zapoczątkowanych przez Jana Piotra Norblina, rysownika i malarza sprowadzonego z Francji w latach 70. XVIII w. na książęcy dwór Czartoryskich. Dziad Stefana - Aleksander Jan był rzeźbiarzem, a ojciec - Stanisław Ignacy - znanym warszawskim przemysłowcem. Stefan Norblin tworzył w stylu art deco. Jego prace odznaczają się elegancją i wyszukaną kompozycją. Zaczynał jako karykaturzysta wybitnych osobistości oraz ilustrator pism i licznych książek. Po wojnie polsko-bolszewickiej osiadł w Warszawie stając się jedną z czołowych postaci tamtejszej elity towarzyskiej. W latach 30. skoncentrował się na malarstwie portretowym. Do jego klientów należały najwybitniejsze postacie świata polityki, arystokracji, kultury i filmu. We wrześniu 1939 r. Norblin wraz z żoną wyjechał z Polski. Na jakiś czas osiadł w Indiach, gdzie malował na zlecenia lokalnych notabli. W 1944 r. miał nawet wystawę indywidualną w Bombaju. W 1946 r. wyjechał do San Francisco. Zagrożony utratą wzroku, popełnił samobójstwo.