Proweniencja:
- Kolekcja rodziny Paula Schlockoffa.
- Kolekcja prywatna, Polska
Zamieszczona w katalogu praca mogła być szkicem do monumentalnej „Polonii” (o wymiarach 3 x 6 metrów). Namalował ją w 100-rocznicę Konstytucji 3 Maja, we Lwowie. Jak określono – był to „malowany poemat narodowy”. Obraz był alegorią historii Polski o bogatej patriotyczno-religijnej tematyce. Artysta umieścił na niej wiele postaci – m.in. postać Tadeusza Kościuszko, Kazimierza Puławski, Józefa Poniatowski, Tadeusza Rejtana czy księdza Marka. Samo malowidło zostało entuzjastycznie przyjęte przez publiczność. Słowami Aleksandra Małaczyńskiego: „ [..] Polonia, jak żaden inny obraz rozeszła się następnie w setkach tysięcy egzemplarzy wśród Polaków wszystkich trzech zaborów oraz w Ameryce, a znalazła się niemal w każdym polskim domu”. Zarówno w prezentowanym szkicu jak i w monumentalnym dziele pojawia się charakterystyczny dla Jana Styki zabieg łączenia motywów chrześcijańskich i historycznych. Szczególnie widoczna w szkicu postać pojmanego Chrystusa i pojmanych żołnierzy utożsamia męczeństwo Jezusa i żołnierzy. Ból, niewola a nawet śmierć w walce o słuszny cel – o niepodległość ojczyzny – o wolną Polskę!
Rysunek pochodzi ze spuścizny około 100 rysunków, zachowanych w kolekcji Paula Schlockoffa – najbliższego przyjaciela Adama Styki (syna Jana Styki). Po emigracji do Stanów Zjednoczonych pod koniec lat 40. Adam Styka powierzył Paulowi zarządzanie swoimi paryskimi sprawami, sprzedaż różnych obrazów a także sprzedaż swojego mieszkania przy Place Pigalle 5. Opowiadał mu również o swoim codziennym życiu i członkach swojej rodziny. Owocem tej przyjaźni są zachowane rysunki i obrazy zarówno Jana Styki jak i jego synów, a także bogata korespondencja zarówno pomiędzy Paulem Schlockoffem i Adamem, jak również Wandą i Doris Styką (żona Tadé). Z około sześćdziesięciu listów dowiadujemy się wielu szczegółów. Adam Styka pisał do Paula o pobycie w Arizonie w 1948 r., który zmienił jego twórczość malarską. Jak pisał w listach: „przez 2 miesiące byłem z żoną w Arizonie, gdzie sporo malowałem, zachwycony jestem tamtejszym światłem, pejzażem a specjalnie kowbojami z końmi. Tak, że chwilowo z dala będąc od Afryki, można powiedzieć, że przerzuciłem się na tematy amerykańskie”. Inne listy wspominają o śmierci matki (żony Jana Styki), potencjalnej sprzedaży obrazu Tadé Styki do Luwru, czy o budowie Sali Ukrzyżowania w Kalifornii, w której ma się znaleźć monumentalny obraz Jana Styki.
ołówek, papier, wym. 23,5 × 30,5 cm
w świetle passe-partout
na odwrocie szkic
Proweniencja:
- Kolekcja rodziny Paula Schlockoffa.
- Kolekcja prywatna, Polska
Zamieszczona w katalogu praca mogła być szkicem do monumentalnej „Polonii” (o wymiarach 3 x 6 metrów). Namalował ją w 100-rocznicę Konstytucji 3 Maja, we Lwowie. Jak określono – był to „malowany poemat narodowy”. Obraz był alegorią historii Polski o bogatej patriotyczno-religijnej tematyce. Artysta umieścił na niej wiele postaci – m.in. postać Tadeusza Kościuszko, Kazimierza Puławski, Józefa Poniatowski, Tadeusza Rejtana czy księdza Marka. Samo malowidło zostało entuzjastycznie przyjęte przez publiczność. Słowami Aleksandra Małaczyńskiego: „ [..] Polonia, jak żaden inny obraz rozeszła się następnie w setkach tysięcy egzemplarzy wśród Polaków wszystkich trzech zaborów oraz w Ameryce, a znalazła się niemal w każdym polskim domu”. Zarówno w prezentowanym szkicu jak i w monumentalnym dziele pojawia się charakterystyczny dla Jana Styki zabieg łączenia motywów chrześcijańskich i historycznych. Szczególnie widoczna w szkicu postać pojmanego Chrystusa i pojmanych żołnierzy utożsamia męczeństwo Jezusa i żołnierzy. Ból, niewola a nawet śmierć w walce o słuszny cel – o niepodległość ojczyzny – o wolną Polskę!
Rysunek pochodzi ze spuścizny około 100 rysunków, zachowanych w kolekcji Paula Schlockoffa – najbliższego przyjaciela Adama Styki (syna Jana Styki). Po emigracji do Stanów Zjednoczonych pod koniec lat 40. Adam Styka powierzył Paulowi zarządzanie swoimi paryskimi sprawami, sprzedaż różnych obrazów a także sprzedaż swojego mieszkania przy Place Pigalle 5. Opowiadał mu również o swoim codziennym życiu i członkach swojej rodziny. Owocem tej przyjaźni są zachowane rysunki i obrazy zarówno Jana Styki jak i jego synów, a także bogata korespondencja zarówno pomiędzy Paulem Schlockoffem i Adamem, jak również Wandą i Doris Styką (żona Tadé). Z około sześćdziesięciu listów dowiadujemy się wielu szczegółów. Adam Styka pisał do Paula o pobycie w Arizonie w 1948 r., który zmienił jego twórczość malarską. Jak pisał w listach: „przez 2 miesiące byłem z żoną w Arizonie, gdzie sporo malowałem, zachwycony jestem tamtejszym światłem, pejzażem a specjalnie kowbojami z końmi. Tak, że chwilowo z dala będąc od Afryki, można powiedzieć, że przerzuciłem się na tematy amerykańskie”. Inne listy wspominają o śmierci matki (żony Jana Styki), potencjalnej sprzedaży obrazu Tadé Styki do Luwru, czy o budowie Sali Ukrzyżowania w Kalifornii, w której ma się znaleźć monumentalny obraz Jana Styki.