JERZY PIOTROWICZ (1943 Przedświt-1999 Poznań)

Uprawiał równolegle malarstwo i rysunek oraz grafikę (techniki metalowe).

Studiował na Wydziale Malarstwa Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu pod kierunkiem prof. Mariana Szmańdy, Dyplom otrzymał w pracowni grafiki prof. Tadeusza Jackowskiego w 1972 roku.

W swoich pracach poruszał wiele tematów, z czego najważniejsze są cykle poświęcone motywom biblijnym oraz tradycji malarskiej oraz jej wielkim mistrzom.
Korzystał z różnych technik malarskich i graficznych, samemu mając świadomość roli tradycji dla kształtu sztuki współczesnej, ale przede wszystkim dla niego samego. Wyjątkowa sprawność warsztatowa pozwalała mu we wszystkich tych dziedzinach osiągać wirtuozerskie rozwiązania.

Był Artystą z wyboru samotnym, zbuntowanym wobec pozbawionej fundamentów sztuki nowej. Wierzył w siłę wyobraźni i prawdy zawartej w ekspresyjnym geście malarskim. Nigdy nie porzucił przekonania o autentyczności sztuki, pochodzącej na równi z duszy i ciała artysty. Jego postawa stała się równie wyraźnym obrazem jak te malowane w jego pracowni.

Prace Artysty znajdują się w zbiorach muzealnych (Muzeum Narodowe w Krakowie i Poznaniu) oraz w wielu prywatnych kolekcjach w kraju i za granicą.

04
Jerzy PIOTROWICZ (1943 Przedświt - 1999 Poznań)

Scena I, 1973

Akwaforta, papier, 24 x 33,5 cm, 6/20
Dar od Fundacji Światła i Cienia im. Jerzego Piotrowicza

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

JERZY PIOTROWICZ (1943 Przedświt-1999 Poznań)

Uprawiał równolegle malarstwo i rysunek oraz grafikę (techniki metalowe).

Studiował na Wydziale Malarstwa Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu pod kierunkiem prof. Mariana Szmańdy, Dyplom otrzymał w pracowni grafiki prof. Tadeusza Jackowskiego w 1972 roku.

W swoich pracach poruszał wiele tematów, z czego najważniejsze są cykle poświęcone motywom biblijnym oraz tradycji malarskiej oraz jej wielkim mistrzom.
Korzystał z różnych technik malarskich i graficznych, samemu mając świadomość roli tradycji dla kształtu sztuki współczesnej, ale przede wszystkim dla niego samego. Wyjątkowa sprawność warsztatowa pozwalała mu we wszystkich tych dziedzinach osiągać wirtuozerskie rozwiązania.

Był Artystą z wyboru samotnym, zbuntowanym wobec pozbawionej fundamentów sztuki nowej. Wierzył w siłę wyobraźni i prawdy zawartej w ekspresyjnym geście malarskim. Nigdy nie porzucił przekonania o autentyczności sztuki, pochodzącej na równi z duszy i ciała artysty. Jego postawa stała się równie wyraźnym obrazem jak te malowane w jego pracowni.

Prace Artysty znajdują się w zbiorach muzealnych (Muzeum Narodowe w Krakowie i Poznaniu) oraz w wielu prywatnych kolekcjach w kraju i za granicą.