Rysunek przedstawia scenę rozgrywającą się na tle gotyckiej architektury. Najważniejszą postacią jest umieszczony centralnie jeździec – zapewne król, któremu towarzyszą liczne postaci również dosiadające koni, stanowiące zapewne armię. Cały korowód żegnany jest przez znajdującą się z prawej strony grupę duchownych i świeckich, której przewodzi wsparty na pastorale biskup. Całość, mimo gęsto prowadzonych pociągnięć ołówka, jest bardzo czytelna i ukazuje mistrzostwo, z jakim Matejko notował swoje kompozycje. Prawdopodobne jest, że prezentowany szkic stanowi jedną z wersji kompozycji – niezrealizowaną – do Wyjazdu Henryka Pobożnego z Legnicy.