Toczący się w scenerii hanzeatyckiego miasta wielki korowód postaci fascynuje wielością treści. Oto wzdłuż placu przed oczami dostojnych mieszczan i gawiedzi miejskiej usytuowanej w dolnej części obrazu oraz w oknach kamieniczek przejeżdżają na wózkach ciągnionych przez wielokonne zaprzęgi gigantyczne postacie, monstrualne zwierzęta. Uwagę przykuwa siedząca męska postać z lewej, odziana w strój antyczny, uosabia ona władcę, Marsa. Ciągną go szykownie przyozdobione konie, otacza kordon rzymskich legionistów. O ile wymowa tej postaci jest oczywista, o tyle tajemniczo jawią się wytworni biesiadnicy skupieni przy stole, znajdujący się tuż przy lewej krawędzi obrazu. W korowodzie przewijają się postacie mitologiczne, alegoryczne, personifikacje cnót i wiary. Nie zabrakło Bachusa, Prozerpiny i Neptuna, Merkurego, Diany i wielu, wielu innych. Świątecznej atmosferze patronuje Ukrzyżowany, w tle monumentalnego krzyża widoczny galeon pod pełnymi żaglami zacumowany w porcie, na który otwiera się wąska perspektywa między kamienicami. Obraz staje się alegorią dobrobytu miasta, w którego rozwoju współistnieją tradycja starożytna, treści chrześcijańskie. Dzieło nieokreślonego malarza czynnego w jednym z miast Hanzy, o czym świadczą szczyty kamieniczek, powstał w 1. połowie XVII w. Imponuje rozmach tej wielkiej kompozycji, pokaźny format a przede wszystkim wielość wątków i treści w niej zawartej.