Studiował w krakowskiej ASP w latach 1918-1921 u Józefa Mehoffera. W 1923 roku wyjechał do Paryża, gdzie uczył się malarstwa w Académie Ranson pod kierunkiem nabisty - Maurice Denisa. W swoich obrazach nawiązywał do symbolizmu francuskiego oraz młodopolskiej tradycji krakowskiej. Pod wpływem Denisa płaszczyznę obrazu traktował dekoracyjnie i jako medium duchowych treści. Był twórcą realizującym własne subiektywne wizje, które wyznaczyły ostrą granicę między nim a resztą ówczesnego pokolenia malarzy. Pojmował świat w kategoriach specyficznej wyobraźni, która zacierała różnice między realnym światem a fantazją. Był biegłym rysownikiem, dobrym portrecistą, jego pejzaże odznaczały się znaczną różnorodnością.
Prezentowany obraz jest charakterystyczną dla artysty kompozycją z pogranicza baśni, snu i jawy.